kwiecień 2025 rok.
Świątynia Nieba
Temple of Heaven
.
Świątynia Nieba w swoim ogólnym układzie i poszczególnych projektach budynków symbolizuje związek Ziemi i Nieba, który jest istotą chińskiej kosmogonii, a także pełni szczególną rolę, jaką cesarze odgrywali w tym związku.
Zbudowana w 1420 roku w czasach dynastii Ming. Świątynia Nieba otoczona zewnętrznym murem o długości 5 km, zajmuje powierzchnię 273 hektarów, trzykrotnie większą od Zakazanego Miasta i jest podzielona na Wewnętrzną Świątynię (Neitan) i Zewnętrzną Świątynię (Waitan) podwójnym murem. Jest to jeden z najlepiej zachowanych i największych kompleksów budynków ofiarnych na świecie. Dokładnie zaprojektowany według wymagań filozoficznych i dlatego struktura budowlana Świątyni Nieba jest wyjątkowa w sztuce architektonicznej. Cały kompleks, pięknie pomalowany i otoczony tysiącami sosen i cyprysów, zapewnia harmonijną atmosferę dla ceremonii ofiarnych, w wielu aspektach ukazując związek między Niebem, a Ziemią.
.
.
Świątynia Nieba była miejscem, do którego cesarze dynastii Ming i Qing przybywali, aby oddawać cześć Bogu Nieba i modlić się o dobre zbiory. Przybywali do świątyni zimą każdego roku, 15-tego dnia pierwszego miesiąca księżycowego, w czasie przesilenia zimowego i w czasie pierwszego miesiąca przesilenia letniego, aby oddać cześć Niebu, modlić się o dobre zbiory i opady deszczu oraz składać ofiary przodkom, bogom słońca, księżyca i gwiazd oraz bogom chmur, wiatru, deszczu, piorunów i błyskawic.
Chińscy cesarze zazwyczaj oddawali wielką cześć Niebu, Najwyższej Istocie, która rządziła wszechświatem. Uważali się za „synów nieba” i wykazywali wielką troskę o rytuały czci nieba. W sumie na przestrzeni wieków 22 cesarzy przybyło do Świątyni Nieba, aby czcić niebo i modlić się o obfite zbiory.
Tradycyjna trasa ceremonialnej procesji cesarskiej przebiegała po 750-metrowej drodze przebiegającej z północy na południe. Idąc śladami pochodu podążającego za cesarzem zobaczymy trzy główne budynki kompleksu:
Świątynia Modlitwy o Dobre Urodzaje,
Cesarskie Sklepienie Nieba i Ściana Echo,
Okrągłego Ołtarza Kopca,
oraz po bokach od nich różne dodatkowe pawilony i budynki, o znaczeniu pomocniczym.
Trzy główne struktury ołtarza, mianowicie Okrągły Ołtarz Kopca (huanqiu), Cesarskie Sklepienie Nieba (huangqiongyu) i Sala Modlitwy o Dobre Zbiory (qiniandian) mają okrągłe podłogi i dachy, zgodnie z koncepcją okrągłego Nieba. Do pokrycia tych struktur wybrano ciemnoniebieskie płytki, aby harmonizowały z błękitnym niebem.
Świątynia Modlitwy o Dobre Urodzaje
The Hall of Prayer for Good Harvest
.
.
Pierwsze spojrzenie na świątynię zapiera dech, to naprawdę jest fantastyczna budowla. Ta wspaniała świątynia powstała na miejscu starożytnej świątyni. Obecną okrągłą formę przybrała około 1530 roku w czasach dynastii Ming. Cesarze modlili się w niej o dobre zbiory i sprzyjające warunki pogodowe. Świątynia usytuowana jest na trzy poziomowej, okrągłej, masywnej marmurowej platformie. Każdy poziom ma inne rzeźbione elementy kamienne służące do odprowadzania wody (rzygacze): najniżej z motywami roślinnymi, wyżej głowy ryb, a najwyżej głowy smoków.
.
.
Ta wspaniała okrągła budowla w całości zbudowana jest z drewna, bez użycia gwoździ, co jest świadectwem mistrzostwa starożytnego chińskiego rzemiosła. Świątynia wewnątrz ma trzy koncentryczne okręgi masywnych drewnianych kolumn, których wysokość sięga 18 metrów. Cztery centralne kolumny w złote wzory, zwane Kolumnami Studni Smoka, reprezentują cztery pory roku. Są otoczone dwoma pierścieniami, jeden wewnątrz drugiego, po 12 kolumn każdy. Wewnętrzny pierścień symbolizuje 12 miesięcy w roku, a zewnętrzny 12 podziałów dnia i nocy według starego chińskiego sposobu liczenia czasu. Każdego roku cesarz prowadził urzędników cywilnych i wojskowych do sali i modlił się o dobre plony. Niezwykłym wyczynem inżynierii jest kwadratowa konstrukcja reprezentującą ziemię, oparta na kolumnach podtrzymująca trzypoziomowy dach (liczba yang) oraz ogromną wewnętrzną kopułę ozdobioną złotymi smokami wśród chmur. Świątynia ostatni raz była naprawiana w 1890 roku po poważnych uszkodzeniach spowodowanych uderzeniem pioruna i pożarem. Do wiernej rekonstrukcji przy użyciu metod z czasów dynastii Ming, drewno było specjalnie sprowadzane z Ameryki, ponieważ w tym czasie Chiny nie miały wystarczająco odpowiednio dużych drzew.
.
.
Nie ma możliwości wejścia do wewnątrz Świątyni Nieba, jedynie przeciskając się przez tłum turystów, można zajrzeć do środka przez barierkę.
.
.
Przed Świątynią jest duży plac zakończony bramą prowadzącą do dalszych części kompleksu. W jednym z budynków na placu jest niewielkie muzeum, w którym wystawione są rysunki konstrukcyjne, mapy, makiety i różne informacje związane z budową i architekturą tego niezwykłego miejsca.
.
.
.
Cesarskie Sklepienie Nieba i Ściana Echo
The Imperial Vault of Heaven, The Echo Wall
.
Kolejnym pawilonem jest Cesarskie Sklepienie Nieba (Firmamentu) zbudowana w 1530 roku. Okrągły, jednopoziomowy budynek o wysokości około 19 metrów pokryty jest dachem z ciemnoniebieskich glazurowanych płytek, które już trochę z racji czasu straciły swój piękny koloryt. Wewnątrz na specjalnych marmurowych podestach przechowywane są tablice pamiątkowe Boga Niebios i ośmiu przodków. Niestety Świątynia nie jest udostępniona turystom.
.
.
Całość otoczona wysokim murem zwanym Echo ze względu na specyficzną cechę odbijania wszystkich słów, nawet tych wypowiadanych szeptem. Przed schodami do głównego wejścia świątyni, przez środek placu położony jest pas białych marmurowych płyt zwanych Trzy Kamienie Echo (The Three Echo Stones). Jeżeli staniemy na pierwszej płycie i raz klaśniemy usłyszymy echo jednego klaśnięcia, jeżeli staniemy na drugiej płycie i raz klaśniemy, to usłyszymy echo dwóch klaśnięć, a gdy staniemy na trzeciej w kolejności płycie i raz klaśniemy, wtedy usłyszymy echo trzech klaśnięć. Przy dużej ilości turystów na placu i panującym tam zgiełku, trochę trudno na uzyskanie sekularnego efektu, ale można klaskać i oczekiwać efektów.
.
.
Po bokach placu usytuowane są dwa budynki:
Sala Wschodnia – służyła do przechowywania boskich tablic takich bogów jak Wielka Jasność (słońce), Gwiazda Polarna, Jowisz, Mars, Saturn, Wenus i Merkury.
Sala Zachodnia – przechowywano w niej na kamiennych postumentach boskie tablice Bogów Księżyca, Chmur, Deszczu, Wiatru i Błyskawic.
.
Ołtarz Okrągłego Kopca
Circular Mound Altar
.
Okrągły Ołtarz zbudowano w 1530, a następnie przebudowano w 1740 roku. Ta specyficzna budowla to trzy poziomowa okrągła platforma wykonana z marmuru i otoczona zewnętrznym kwadratowym murem, ponieważ koło symbolizuje Niebo, a kwadrat Ziemię. W starożytnych Chinach liczby nieparzyste uważano za niebiańskie lub związane ze słońcem. Ponieważ dziewięć uważano za najpotężniejszą liczbę, ołtarz, trzypoziomowy taras, zbudowano z pierścieni kamiennych płyt o wielokrotnościach dziewięciu, a stopnie i balustrady również są wielokrotnościami dziewięciu. Liczba dziewięć symbolizuje również, że cesarz jest synem Boga. Najwyższa platforma wykonana jest z 9 kręgów płyt marmurowych (symbol Dziewięciu Niebios), które również są wielokrotnością liczby 9, tak więc najbardziej zewnętrzny krąg liczy 81 marmurowych płyt. W centrum górnego tarasu znajduje się okrągły kamień znany jako Kamień Centrum Nieba (Tianxinshi), który ma wzmacniający wpływ na wygłaszane z niego przemówienia i właśnie z tego miejsca głos odbijając się od barierek tworzy znaczący rezonans. Turyści cierpliwie stoją w kolejce aby móc stanąć w tym historycznym punkcie i pokłonić się Niebu.
.
Ceremonia rozpoczęła się przed wschodem słońca. Cesarz przechodził z Pałacu Abstynencji, wśród dźwięku dzwonów, do Ołtarza Okrągłego Kopca, gdzie rozbrzmiewały dźwięki bębnów i innych instrumentów. Podczas otwarcia ceremonii ofiarnej pieczono woły, zapalano latarnie nadające mistyczną aurę. Cała ceremonia była podzielona na dziewięć procedur — od przyjęcia Niebiańskiego Króla do pożegnania Go. Różna muzyka towarzyszyła różnym częściom ceremonii.
.
.
Każdego roku w dniu przesilenia zimowego cesarz przeprowadzał tu ceremonię ofiarną. Ostatnia taka uroczystość odbyła się w 1914 roku, gdy generał Yuan Shikai samozwańczo ogłosił się cesarzem, co zakończyło się niepowodzeniem.
.
Piec Ceremonialny Firewood Stove
.
Na placu obok Okrągłego Ołtarza jest duży piec pokryty zielonymi szkliwionymi płytkami, który służył do spalania na gałązkach sosnowych i trzcinie dokładnie umytego i ogolonego cielaka. Ten rytuał rozpoczynał ceremonię powitania Boga Nieba. Po zakończeniu obrzędu wszystkie ofiary, ceremonialne tabliczki i jedwabne zwoje z wielkim szacunkiem przenoszono do pieca i wkładano do środka, aby spalić. Cesarz stał obok pieca i przypatrywał się tej ceremonii, która nazywana jest obserwowaniem palenia.
.
.
Pawilon Zabijania Zwierząt
Animal Killing Pavilion
.
W budynku z 1420 roku, pod dachem pokrytym zielonymi glazurowanymi dachówkami znajduje się pięć pomieszczeń, w których przygotowywano woły, owce, jelenie, króliki i świnie, przeznaczone na ołtarze ofiarne. Przed pawilonem jest studnia i duży stół kamienny na którym odbywała się skompilowana ceremonia zabijania i skrwawiania zwierząt, żeby nie cierpiały. Całość przebiegała pod nadzorem urzędników Sądu Ofiar Cesarskich. W momencie zabijania rzeźnik uderzał zwierzę dużym drewnianym młotem w głowę, stąd miejsce to jest również nazywane Pawilonem Bicia Zwierząt.
.
.
Pomieszczenia gospodarcze i Kuchnia Boska
Divine Kitchen
.
Kuchnia Boska była specjalistycznym pomieszczeniem, w którym z roślin zbożowych, wina, owoców, warzyw, a także bydła ofiarnego przygotowywano w naczyniach odpowiedniego koloru i kształtu dokładnie określone ofiary przeznaczane na ołtarze ceremonialne. Cesarz w przeddzień ceremonii ofiarnej wizytował Boską Kuchnię i oglądał przygotowane dary z jadeitu i jedwabiu, które miały być składane bogom i przodkom.
Obecnie w pomieszczeniach znajduje się ekspozycja Wystawa Ceremonii Czci Nieba, prezentująca przedmioty używane do składania ofiar i ilustrująca całą procedurę stosowaną przez cesarzy w celu oddania czci Niebu. Rytuał ofiarny odgrywał kluczową rolę w kulturze chińskiej od najdawniejszych czasów sięgających czasów VI – V wieku p.n.e.
W dniu poprzedzającym ceremonię oddawania czci Niebu wszystkie ofiary układane były pojemnikach pian, tou, gui i fu i wystawiane na stole ofiarnym. Cesarz przychodził, aby osobiście obejrzeć ofiary – rytuał zwany jako Rytuał Przeglądu Ofiarnego Bydła. Następnie w nocy naczynia ofiarne były przenoszone na boski ołtarz w Sali Modlitewnej o Dobre Plony. Ceramiczne naczynia rytualne wykonywane w pięciu kolorach, a mianowicie czarnym, niebiesko-zielonym, czerwonym, białym, żółtym w zależności intencji składanej ofiary i były używane na dziewięciu ołtarzach w trzech świątyniach. Na przykład naczynia w kolorze białym był używane w Ołtarzu Słońca, czarnym na Ołtarzu Ziemi, fioletowym na Ołtarzu Księżyca, ciemnoniebieski na Ołtarzu Nocy, a żółtym były poświęcone zmarłym przodkom.
.
.
Naczynia były częścią skomplikowanego rytuału obejmującego muzykę, taniec i modlitwy, których celem była komunikacja z istotą boską.
W innym pomieszczeniu ekspozycji utworzono salę muzyczną i taneczną, w której wystawione są starożytne instrumenty, takie jak dzwony i dzwonki do tworzenia muzyki Shao, na podstawie której można odtworzyć muzykę i choreografię różnych ceremonii, które kiedyś odbywały się w świątyni.
.
.
Pałac Abstynencji
Zhai Gong
.
Położony w zachodniej części kompleksu. Cesarz, zanim mógł przystąpić do składania ofiary Niebu, musiał spędzić trzy dni przed ceremonią powstrzymując się od jedzenia, wykazując się wstrzemięźliwością, w skupieniu i na rozmyślaniu o zmarłych przodkach. Dopiero tak przygotowany mógł przystąpić do składanie ofiary.
.
72 długie korytarze
.
Korytarze o długości 350 metrów i szerokości 5 metrów pełnią ważną funkcję estetyczną i umożliwiają przejście zadaszoną ścieżką od zabudowań gospodarczych do Świątyni Modlitwy o Dobre Urodzaje. Otoczone piękna soczystą zielenią i kwitnącymi kwiatami stwarzają wrażenie, że oglądamy obrazy stworzone przez samą naturę, oprawione w ramy wykonane ręką człowieka. Sufity galerii są bogato malowane i przedstawiają sceny z klasycznych dzieł chińskich, epizody historyczne i widoki Imperium Niebiańskiego.
.
.
Cyprys Dziewięciu Smoków
Nine Dragon Cypress
Od północnego zachodu, przy zewnętrznej stronie muru Świątyni Firmamentu, rośnie starożytny cyprys, który ma ponad 500 lat, a według niektórych źródeł, nawet 1000 lat i nazywa się Cyprysem Dziewięciu Smoków.
Cyprys ma osobliwy kształt. Jego pień pokrywają naturalnie powstałe źleby w korze, dzielące drzewo na kilka pasm, skręcających się ku górze, niczym dziewięć zwiniętych smoków latających w chmurach i dających ludziom poczucie tajemniczości i powagi.
.
.
Istnieją różne legendy wyjaśniające pochodzenie drzewa, ale najbardziej znana jest historia opowiadająca o cesarzu Qianlong z dynastii Qing który przybył do Świątyni Nieba, aby oddać cześć niebu i ziemi oraz modlić się o dobrą pogodę. Usłyszał jakiś słaby dźwięk dochodzący zza Zachodniej Sali przy Świątyni Firmamentu. Podążył za dźwiękiem i zobaczył dziewięć węży wypełzających z pod ściany świątyni, podążających do drzewka i oplatających jego pień. Cesarz zdał sobie sprawę, że Cyprys Dziewięciu Smoków jest przemienionym boskim wężem, zesłanym przez niebiosa, aby chronić boską płytę w czasie składania ofiar. Do dzisiaj pielgrzymi stają pod cyprysem i wyciągając ku niemu ręce odmawiają modlitwy.
.
Świątynia Białej Stupy lub Świątynia Białej Dagoby
Miaoying Temple
.
Biała Dagoba jest najwcześniejszą i największą tybetańską dagobą, która pozostaje świadkiem byłej świetności regionu Dadu w XIII wieku i przyjaźni, jaka istniała między Chinami, a Nepalem.
Biała Dagoba ma 51 metrów wysokości prezentując tybetański styl architektoniczny z różnymi rzeźbieniami na zewnętrznej powierzchni. Budowę rozpoczęto w 1279 roku, przez co czyni ją najstarszą tybetańską Stupą buddyjską w Chinach.
.
.
Kompleks świątynny składa się z kilku sali poświęconych bóstwom buddyjskim, służące jako centralne miejsce ceremonii religijnych i praktyk medytacyjnych.
Świątynia Białej Stupy (Miaoying) pełniła funkcję świątyni cesarskiej w czasach dynastii Yuan. Wprowadzono zwyczaj, że wszystkie ważne ceremonie powinny być w świątyni odprawiane na trzy dni przed właściwym rytuałem. W czasach dynastii Qing (1644-1911) świątynia stała się jednym z najbardziej znanych miejsc jarmarków świątynnych, co ukształtowało popularne powiedzenie „Ósmy sierpnia, czas odwiedzić białą dagobę”. Istniał również zwyczaj jarmarków 25 października (rocznica ukończenia dagoby) każdego roku. Wielu lamów wtedy spacerowało wokół dagoby, recytując pisma i grając. Współcześnie również wielu pobożnych wyznawców modli się o błogosławieństwa wokół dagoby. na różnych instrumentach.
.
.
Świątynia Cesarzy Przeszłych Dynastii
Emperors Temple of Past Dynasties
.
Zespół budowli powstał w 1530 roku za czasów dynastii Ming początkowo zamieszkiwany przez cesarza Jiājìng, okrutnego władcę, który ignorował potrzeby państwa. Zrezygnował z mieszkania w Zakazanym Mieście na rzecz Pałacu Jing De Chong Sheng. Był opętany poszukiwaniem Eliksiru Życia i eksperymentami seksualnymi z dziesiątkami młodych, nastoletnich konkubin. Preferował bezwzględne i brutalne kary dla tych, którzy mu się sprzeciwiali i stosował formę egzekucji „śmierć tysiącem cięć”. Jego długie i okrutne panowanie zakończyło się po 45 latach, kiedy zmarł z powodu zatrucia rtęcią, która była jednym ze składników mikstury uważanej za Eliksir Życia. Religijna nadgorliwość, niegospodarność finansowa i brak przywództwa utorowały drogę do utraty Mandatu Nieba i końca dynastii Ming niecałe sto lat po jego śmierci.
.
.
Przez wiele lat pałac był bardzo zaniedbany. Przez pewien czas był wykorzystywany jako szkoła żeńska następnie został częściowo zburzony podczas rewolucji kulturalnej i oczerniony przez Partię Komunistyczną. W połowie lat 90-tych XX wieku, niegdyś znienawidzona świątynia, ponownie odzyskała dawną świetność. W 2004 roku, po przebudowie i rekonstrukcji świątynia została po raz pierwszy w swojej historii udostępniona zwiedzającym.
.
Pałac Jing De Chong Sheng
.
Duża sala Pałacu ma dziewięć pokoi szerokości i pięć pokoi głębokości czyli 51 na 27 metrów (pokój to chińska jednostka miary równa około 5,5 metra). Wewnątrz na 188 czerwonych tabliczkach wymienione są nazwiska byłych cesarzy, ustawione w złotych szafkach ołtarzowych z rzeźbami smoków.
Przed każdym stołem z urnami ustawiona jest skrzynia z łbami barana, byka i świni obwiązanych czerwoną wstęgą jako zwierząt ofiarnych.
.
.
Przed Pałacem, po obu stronach dziedzińca znajdują się długie, wąskie budynki w których umieszczone są tablice modlitewne wybitnych generałów i ministrów ze wszystkich cesarskich rządów. W Zachodniej Sali Mniejszej 39 tablic i Wschodniej Sali Mniejszej 40 tablic.
.
.
Wokół Pałac Jing De Chong Shen usytuowane są cztery murowane pawilony, w których ustawione są ogromne kamienne stele – żółwie niosące wysokie stele na grzbietach.
.
.
Świątynia Cesarzy Przeszłych Dynastii w Pekinie poświęcona czci przodków chińskiej cywilizacji, kolejnym cesarzom i wybitnym generałom jest jedyną istniejącą świątynią w Chinach poświęconą temu celowi. Ponadto ma znaczącą wartość historyczną i kulturową dla studiowania starożytnej architektury i systemów feudalnych.
.
.
Dziękuję, że jesteś ze mną :).
Mam nadzieję, że zainteresował Cię mój wpis.
Czy chcesz zadać jakieś pytanie? Może napisać coś miłego? A może masz jakieś uwagi do tekstu ?
Śmiało, poniżej możesz to zrobić!
Jeśli podobał Ci się ten wpis, możesz udostępnić go znajomym.
Dziękuję
Ola
Zapraszam do polubienia mojej strony na Facebooku, dzięki której możesz być na bieżąco z moimi wpisami z kolejnych podróży.