kwiecień 2025 rok.
Wielki Mur Chiński
Great Wall of China
Historia Muru jest bardzo długa i sięga VIII wieku p.n.e. , zaś fizyczna długość przyjmuje się, że wynosi 21 196 kilometrów. Większa część muru jest niedostępna. Początkowo mur był wykonywany głównie z ubitej ziemi, kamieni i drewna. Następnie z cegieł łączonych kleistą zupą ryżową zmieszanej z wapnem gaszonym. To co możemy oglądać, jako masowo przybywający turyści to niespełna 9 kilometrów wybudowanego w XIV wieku i jest to część muru, która została odrestaurowana oraz jest przystosowana do przyjmowania ruchu turystycznego. Rocznie ten odcinek muru odwiedzany jest przez ponad 18 milionów turystów, czyli ponad 50 tysięcy osób dziennie. Pozostała część jest niedostępna ze względu na zniszczenia lub trudne warunki terenowe.
.
.
Dotarcie do Wielkiego Muru Chińskiego jest kilkuetapowe i trwa około godziny. Z parkingu docieramy do centrum kasowego, następnie przez aleję ze straganami pełnymi lokalnych pamiątek do długiej kolejki na końcu której skanowane są nasze paszporty. Następnie autobusami jedziemy stać w następnej kolejce tym razem do kolejki linowej, którą dotrzemy do samego Wielkiego Muru.
.
.
Byłam na Wielkim Murze w poniedziałek i jest to ponoć najgorszy dzień na zwiedzanie, ponieważ w Pekinie zamknięte są muzea oraz Zakazane Miasto, tak więc wszyscy turyści ruszają żeby wejść na mur. Przypomina to trochę wielkie mrowisko, gdzie wąską ścieżką poruszają się ludzie w przeciwnych kierunkach.
.
.
Park Beihai
Park Beihai położony w centrum Pekinu, znany również jako Park Morza Północnego, jest jednym z najstarszych, największych i najlepiej zachowanych starożytnych ogrodów cesarskich w Chinach. Założycielami parku była dynastia Liao (916 – 1125), cesarze z następnych dynastii powiększali obszar parku, udoskonalali i dobudowywali kolejne pagody, świątynie i inne elementy architektury ogrodowej. Ten starożytny ogród, z ponad 1000-letnią historię dopiero w 1925 roku (100 lat temu) został po raz pierwszy otwarty dla publiczności, przyciągając każdego roku setki tysięcy gości z całego świata.
Beihai Park położony jest na powierzchni około 70 hektarów, z czego ponad połowę zajmuje jezioro. Pośrodku jeziora i na centralnej osi całego parku leży Wyspa Jadeitowego Kwiatu (Jade Flowery Islet), zwieńczona imponującą Białą Dagobą (Stupą), zbudowaną w 1651 roku w miejscu dawnego Pałacu w Księżyca, gdzie Kubilaj-chan (wnuk Czingis-hana) przyjmował Marco Polo. Wyspa jest imponującym skupiskiem sztuki ogrodnictwa, architektury, kaligrafii i kultury.
Park stanowi wspaniałe miejsce spacerów i wypoczynku dla mieszkańców Pekinu. Jednak jeżeli chcemy zobaczyć wszystkie ciekawe budowle rozmieszczone na całym terenie powinniśmy przeznaczyć na to dobrych kilka godzin.
.
.
Świątynia Wiecznego Pokoju
Wejście na teren świątyni strzegą królowie czterech stron świata. To bardzo ładne miejsce pozwalające się wyciszyć w otoczeniu pięknych roślin i świątyń buddyjskich.
.
.
Okrągłe Miasto (Tuan Cheng)
Okrągłe Miasto otoczone murami miejskimi o wysokości około 5 metrów, położone jest na krańcu parku Beihai i ma osobne wejście. Najważniejszą budowlą na tym terenie jest Sala Cheng Guang Dian, w której znajduje się niezwykle cenna biała statua Buddy z jadeitu przywieziona z Birmy pod koniec dynastii Qing. Przed budynkiem na postumencie ustawiona jest wielka urna wykonana z ciemnego jadeitu o średnicy 1,5 metra i obwodzie 5 metrów. ozdobiona realistycznymi płaskorzeźbami przedstawiającymi smoki, koniki morskie i morskie nosorożce igrające w falach. Pięknie rzeźbione naczynie o pojemności około 1 000 litrów było w czasach Kubilaj-chana wykorzystywane do podawania wina podczas wielkich bankietów wydawanych przez cesarza dla swoich ministrów. Niestety naczynie umieszczone za szybą odbijającą światło uniemożliwiło mi wykonanie ładnych zdjęć.
.
.
Obok świątyni jest „Markiz cienia” (Zhe Vin Hou) – chińska sosna licząca około 800 lat i nadal posiadająca bujną zieloną koronę. Legenda mówi, że cesarz Qing Qianlong (XVIIIw.) odwiedzając to miejsce w upalny dzień, usiadł odpocząć pod potężną sosną. Cień i lekki wietrzyk spowodowały, że cesarz poczuł się bardzo zrelaksowany, nadał drzewu tytuł Markiza cienia i otoczył ochroną.
.
.
Mając ponad 700 letnią historię Wieże Dzwonu i Bębna pełniły funkcję oficjalnych centrów pomiaru czasu w stolicy. Zostały wpisane na listę zabytków kultury objętych ochroną miejską w 1957 roku, a na listę zabytków objętych ochroną państwa w 1991 roku.
.
Świątynia Dzwonu
Beijing Bell Tower
Dzwonnica została pierwotnie wybudowana w XIII wieku, ale ze względu na drewnianą konstrukcję kilkakrotnie spłonęła i kilkakrotnie była odbudowywana. Dopiero za panowania dynastii Qing w XVIII wieku wybudowano dzwonnice o wysokości 48 metrów, wymurowaną z cegieł o dwuspadowym dachu z podwójnym okapem i pokrytym czarnymi glazurowanymi dachówkami.
Na drugim piętrze wisi starożytny dzwon odlany za panowania cesarza Yongle z dynastii Ming. Dzwon ma całkowitą wysokość 7,02 metra i waży 63 tony. Dzwon jest znany jako symbol władzy cesarskiej i zawieszony na wieży odmierzał czas. Jest to obecnie najwcześniejszy odlany i najcięższy dzwon z brązu na świecie. Dzwon wykonany ze stopu miedzi i cyny, może wydawać głębokie i długie brzmienie, które można usłyszeć w całym mieście jak i z większej odległości.
.
.
Świątynia Bębna
Beijing Drum Tower
Wybudowana w XIII wieku, wieża początkowo nazywała się „Wieża Qizheng”, co oznaczało „pochodząca z siedmiu starożytnych ciał niebieskich: złota, drewna, wody, ognia, ziemi, słońca i księżyca”. Jednak krótko po ukończeniu budowy wieża spłonęła. Wieża którą możemy współcześnie podziwiać została odbudowana w XV wieku. Jej konstrukcja jest drewniana , pokryta dwuspadowym dachem pokrytym okrągłymi szarymi dachówkami. Na drugim piętrze Wieży Bębnów znajdowało się 25 bębnów strażników: jeden bęben reprezentujący cały rok i 24 bębny mszalne reprezentujące 24 okresy słoneczne. Niestety do czasów współczesnych pozostał tylko jeden bęben.
.
.
Chińskie Muzeum Narodowe
National Museum of China
Muzeum położone w samym centrum miasta i podzielone na dwa mniejsze: w południowej części gmachu znajduje się Muzeum Historii Chin, w północnej zaś Muzeum Chińskiej Rewolucji. Niestety nie miałam możliwości wejść do środka, ponieważ bilety trzeba rezerwować przez Internet z tygodniowym wyprzedzeniem, mimo że dzienna pula dostępnych biletów wynosi 12 000. Przy kilkudniowym pobycie w tym mieście, wizyta w muzeum, bez wcześniejszej rezerwacji jest całkowicie niemożliwa. Poniżej podaję adres, gdzie można zarezerwować bilety.
Dzienna pula biletów wynosi 12 000
Wejście bezpłatne https://pcticket.chnmuseum.cn/museum-en/#/personal/index
.
Muzeum Stołeczne Pekinu
Beijing Capital Museum
Muzeum Stołeczne rozpoczęło swoją działalność w 1981 roku i początkowo posiadało kolekcję liczącą około 83 000 eksponatów. W 2006 roku ekspozycję przeniesiono do nowego budynku, w którym obecnie zgromadzonych jest ponad 200 000 artefaktów. Bardzo nowoczesny pięciopiętrowy obiekt łączy nowoczesność z tradycją. Na zewnątrz monumentalny, tworzy dużą, poziomą bryłę z szerokim, wystającym dachem, który przypomina klasyczne chińskie zadaszenia. Charakterystycznym elementem fasady jest szklany, wyrastający z fasady odwrócony stożek. Po wejściu do wewnątrz napotykamy tradycyjną chińską bramę (paifang) bogato zdobioną, wielokolorową, z czerwonymi kolumnami i dachami w stylu klasycznym.
.
Muzeum prezentuje na oddzielnych ekspozycjach duże kolekcje porcelany, brązu, kaligrafii, malarstwa, jadeitu, rzeźby i posągów z czasów cesarskich Chin, a przede wszystkim z Pekinu. Ideą muzeum stołecznego jest dokumentowanie oraz eksponowanie historii i kultury w nowoczesnym kontekście.
.
Jedną z ekspozycji Stara Wystawa Folkloru, pokazująca zwyczaje związane z codziennym życiem w zależności od pory roku mieszkańców miasta pod koniec dynastii Qing. Wykorzystanie reliktów kulturowych jako rekwizytów, sprawia, że pokazane obyczaje ludowe są żywe i zrozumiałe dla każdego.
.
.
Pekin (Beijing) ma długą historię sięgającą czasów starożytnych stanowiąc różnorodność etniczną i kulturową. Unikalne zwyczaje, obrzędy i tradycje ewoluowały przez stulecia aż do współczesności. Muzeum Stołeczne Pekinu w sposób usystematyzowany stara się pokazać całe swoje dziedzictwo kulturowe na tematycznych ekspozycjach.
.
.
Plac Niebiańskiego Spokoju
Tiananmen Square
Największy publiczny plac na świecie. Jego wymiary wynoszą 800 na 300 metrów i otoczony jest ważnymi budynkami od północy Zakazanego Miasta, po przeciwległej stronie Mauzoleum Mao Zedonga, po wschodniej Chińskiego Muzeum Narodowego, a po zachodniej Wielkiej Hali Ludowej.
.
.
Za czasów dynastii Ming i Qing, Tian’anmen był mniejszy i nie był placem miejskim, ponieważ odbywały się w tym miejscu ceremonie religijne i parady wojskowe z udziałem rodziny cesarskiej. Ogłaszano na nim także dekrety cesarskie i wyniki egzaminów państwowych.
.
.
W latach 50-tych ubiegłego wieku plac został powiększony do obecnych rozmiarów. Wyłożono go wówczas betonowymi płytami i kamiennymi blokami. Znajdujące się po bokach placu budynki zostały wyburzone, a w ich miejscu wybudowano Halę Ludową i Muzeum Narodowe.
.
.
W naszej pamięci plac Niebiańskiego Spokoju kojarzy się z krwawo stłumionymi protestami z 4 czerwca 1989 roku podczas którego zostało zamordowanych około 10 000 cywilów. Opisy tego zdarzenia są niezwykle okrutne, a polityka Chin została szeroko potępiona przez wiele krajów.
.
TRADYCYJNA CHIŃSKA KOLACJA Z WYSTĘPAMI
W wielu krajach, w których miałam przyjemność gościć, wybierałam się na kolacje z daniami charakterystycznymi dla danego kraju oraz z występami rodzimych tańców ludowych. Tak było między innymi na Węgrzech, we Włoszech, Peru, Indiach, Wietnamie, Laosie itd. Czasami zastanawiam się dlaczego w Polsce nie ma takich restauracji: bigos i schabowy na talerzu, a na scenie oberek lub kujawiak. Turystów coraz więcej, a oferta dla nich jest dosyć skromna.
W Pekinie uczestniczyłam w dwóch takich kolacjach zakupionych przez aplikacje GetYourGuid
Królewska kolacja z występem kulturalnym
Lokal mieści się przy Funei Ave 166. Niewielka, bardzo kameralna restauracja serwująca tradycyjne dania chińskiej kuchni. Występy w wykonaniu kilkunastu tancerzy opowiadających historię młodego człowieka, który opuszcza dom rodzinny i ukochaną dziewczynę, żeby udać się do miasta na naukę. W menu kolacji zupa, makaron ryżowy, filet z ryby, sałatka oraz deser. Cena udziału w kolacji dosyć wysoka, stroje i występy raczej skromne. Raczej nie polecam
.
.
Doświadczenie kuchni cesarskiej i przedstawienie kulturalne
Muzeum Yuxiandu
Na drugą kolację wybrałam się do Yuxiandu, które jest nie tylko bardzo elegancką restauracją, ale również Muzeum Cesarskiej Kuchni. Kilkupiętrowy budynek podzielony jest na trzy obszary: obszar wystawowy historii i kultury kuchni cesarskiej, sale restauracyjne degustacji kuchni cesarskiej i powierzchnie przeznaczone na edukację i kursy przygotowywania dań klasycznej kuchni chińskiej.
.
.
W X wieku na dworze cesarskim żyła mniszka o imieniu Fan Zheng, która tworzyła półmiski krajobrazowe o nazwie „Shuyong Xiaoyang” . Używała do tego różne mięsa, ryby, owoce i warzywa aby odtworzyć 20 scen „Tongchuan Tu Tang” namalowanych przez malarza i poetę Wang Wei. Kunszt dań był niezwykły, osiągając swój cel czyli poezję na talerzu.
.
Podczas cesarskich bankietów Manchu-Han (łączący w sobie cechy kulinarne ludu Mandżurii i Hanów) w XVI-XVIII wieku podawano takie przysmaki jak: garb wielbłąda, łapę niedźwiedzia, mózg małpy, usta małpy, trąbę słonia, płód lamparta, ogon nosorożca, ścięgno jelenia, jaskółkę czerwoną, żurawia białego, przepiórki, łabędzia, pawia i sowę rdzawogłową.
Na szczęście ochrona przyrody zabrania podawania takich „rarytasów”, tym niemniej dania były wykwintne, bardzo smaczne i inspirowane starożytnymi przepisami cesarskiej kuchni. W Muzeum Cesarskiej Kuchni wystawione są produkty, procedury przygotowywania posiłków na cesarski stół oraz zasady rozmieszczenia gości podczas przyjęć.
.
.
Degustacja potraw podczas oglądania występów jest po prostu wspaniałym doświadczeniem kulinarno-artystycznym, dzięki czemu czułam się jak na cesarskiej uczcie we wspaniałym pałacu.
.
Niezwykle ciekawe danie, które nam podano była to wieprzowina zawinięta w specjalny papier, obtoczona kryształami soli i zapieczona w łodydze bambusu. Bambus był tak wyprażony, że aż zwęglony i po uderzeniu specjalnym młoteczkiem rozpadał się na części. Niesamowite danie.
Inne dania były również ciekawe, bardzo smaczne i atrakcyjnie podane.
.
.
.
Między kolejnymi daniami następują występy prezentowane przez duży zespół tancerzy, w pięknych strojach. Całość stanowi opowieść o uroczystościach związanych z obchodami urodzin młodego cesarza. Wieczór, który wart jest każdych pieniędzy, a nawet był tańszy niż kolacja, na której byłam poprzedniego dnia i opisałam wcześniej. Tej atrakcji nie można sobie odpuścić.
.
.
Hutongi i Riksze
Hutongi to rodzaj wąskiej ulicy lub zaułka powszechnie kojarzony z miastami północnych Chin, szczególnie z Pekinem. W Pekinie hutongi to alejki utworzone przez szeregi siheyuan, tradycyjnych rezydencji z dziedzińcami. Od połowy XX wieku wiele hutongów w Pekinie zostało zburzonych, aby zrobić miejsce nowym drogom i budynkom. Jednak w ostatnich czasach część hutongów została uznanych za chronione, w celu zachowania tego aspektu chińskiej historii kulturowej. Obecnie stanowią atrakcję turystyczną, bardzo skomercjalizowaną z niewielką dozą naturalnej kultury chińskiej, którą pragnęłabym tam zobaczyć.
.
.
Każdy z hutongów ma swoją nazwę, która pochodzi od położenia, lokalnego punktu orientacyjnego (świątyni) lub atrakcji, zabytku.
Wąskimi uliczkami hutongu można wybrać się na pół godzinną przejażdżkę rikszą z panem, który dzielnie pedałuje na rowerze, żeby pokazać nam ciekawe miejsca. Koszt takiej imprezy to 150-200 juanów w zależności na jaką kwotę się stargujemy.
.
.
Park Olimpijski
Beijing Olympic Park
Pekin to miasto dwóch Olimpiad, które odbyły się na przestrzeni 15 lat. Igrzyska XXIX Olimpiady Letniej w Pekinie odbyły się w 2008 roku, natomiast XXIV Igrzyska Olimpiady Zimowej w 2022 roku. Pekin jest pierwszym miastem na świecie, które zorganizowało zarówno letnie, jak i zimowe igrzyska olimpijskie. Letnie igrzyska w 2008 roku zapisały się w historii jako jedne z najdroższych, ale również bardzo sprawnie przeprowadzonych igrzysk.
.
.
Uroczystości otwarcia obu Olimpiad odbyły się na Stadionie Narodowym (Bird`s Nest), popularnie zwanym „Ptasie Gniazdo”. Elementy konstrukcyjne wspierają się nawzajem, tworząc strukturę wyglądem przypominającą gniazdo ptaka utkane z gałęzi.
.
.
Wokół stadionu rozciąga się Park Olimpijski podzielony na trzy segmenty: Leśny Park Olimpijski, drugi to obszar centralny ze Stadionem Narodowym, Olimpijską Wieżą Telewizyjną, Centrum Kongresowym oraz halami sportowymi (sporty wodne, gimnastyka). Trzeci obszar zabudowany stanowił bazę hotelową dla uczestników Olimpiady, obecnie są to bloki mieszkalne. Łącznie cały kompleks zajmuje powierzchnię ponad 1 200 hektarów czyli 12km2.
.
.
Dziękuję, że jesteś ze mną :).
Mam nadzieję, że zainteresował Cię mój wpis.
Czy chcesz zadać jakieś pytanie? Może napisać coś miłego? A może masz jakieś uwagi do tekstu ?
Śmiało, poniżej możesz to zrobić!
Jeśli podobał Ci się ten wpis, możesz udostępnić go znajomym.
Dziękuję
Ola
Zapraszam do polubienia mojej strony na Facebooku, dzięki której możesz być na bieżąco z moimi wpisami z kolejnych podróży.