maj 2025 rok
Wielka Pagoda Dzikiej Gęsi
Giant Wild Goose Pagoda
Nazwa Pagody związana jest z buddyjską legendą. W starożytnych Chinach żyli mnisi, wyznający buddyzm therawady, który zezwalał jeść mięso. Pewnego dnia, stado dzikich gęsi przelatywało nad klasztorem. Mnisi zauroczeni pięknem lecących ptaków nie mogli pogodzić się z myślą, że są one zabijane dla pozyskania mięsa, więc postanowili, że nie będą ich jeść. Pewnego dnia ranna gęś spadła na ziemię na terenie klasztoru i umarła, dlatego mnisi zbudowali w miejscu upadku pagodę, aby upamiętnić to wydarzenie i nawrócili się na buddyzm mahajany. Według zapisów historycznych, po powrocie Mistrza Xuanzanga z Indii, przewodził on budowie Wielkiej Pagody Dzikiej Gęsi.
.






.
Ponieważ tradycyjna chińska drewniana architektura często ulegała pożarom i nie mogła zapewnić pełnego bezpieczeństwa przywiezionym dziełom Xuanzang zwrócił się do cesarza o zezwolenie na budowę murowanej Wielkiej Pagody Dzikich Gęsi. Pagoda łączy w sobie indyjską stupę z tradycyjnym chińskim budownictwem, jest ceglana i ma siedem wysokich pięter. Zbudowana jest na planie kwadratu. Wewnątrz pagody są drewniane schody, którymi, dla tych co mają zdrowe nogi, można wejść na szczyt mierzącej prawie 65 metrów (20 pięter) wysokości wieżę. Oczywiście windy nie ma. Weszłam na poziom pierwszej platformy i to mi wystarczyło. Prawdopodobnie z wyższych poziomów widok jest ciekawszy, zwłaszcza, że jest urzędowo wyznaczona strefa buforowa określająca wysokość budynków w okolicy. Wielka Pagoda Dzikich Gęsi jest punktem orientacyjnym w mieście Xian od czasów dynastii Tang (prawie 1400 lat) i tak ma pozostać.
.












.
Xuanzang (602-664) chiński uczony, mnich buddyjski i podróżnik w 627 roku udał się w podróż po Azji Środkowej aby pogłębić swoją wiedzę o buddyzmie. Podróż trwała 18 lat z czego 15 lat spędził w Indiach, w których pielgrzymował po buddyjskich klasztorach, pobierając w nich nauki. Powracając do Chin przywiózł ze sobą dużą liczbę buddyjskich figurek, relikwii oraz 520 skrzyń zawierających 657 buddyjskich ksiąg, które następnie wraz z uczniami przetłumaczył z sanskrytu na chiński. To musiała być całkiem potężna karawana.
.

.
Szkoła Xuanzang – Mistrza Dharmy Tripitaka
Na terenie Wielkiej Pagody Dzikiej Gęsi swoje miejsce znalazła Szkoła Xuanzanga. W szkole od mistrza Xuanzanga bezpośrednio nauki pobierało 300 mnichów, którzy następnie przekazywali swoją wiedzę kilku tysiącom uczniów.
Sala Światła
Ściany Sali Światła pokryte są dużych rozmiarów drewnianą płaskorzeźbą przedstawiające pierwszą połowę życia Xuanzanga, od narodzin do nawrócenia na buddyzm, 17-letnią podróż z Chin do Indii, doświadczenie studiowania buddyzmu w Indiach oraz jego wielkie osiągnięcia w buddyzmie.
’















.
Sala Tripitaka Mistrza Xuanzanga
Tripitaka to zbiór nauk buddyjskich, spisany w języku palijskim przez uczniów Buddy po jego śmierci. Tripitaka składa się z trzech części – koszy (w Polsce spotyka się określenie „Trójkosz”): Vinaja Pitaka wyjaśnia zasady życia mnichów, Sutta Pitaka zawiera kazania, Abhidhamma Pitaka dostarcza dodatkowe objaśnienia i teksty filozoficzne. Na środku sali ustawione są gabloty, w których wystawione są oryginał Tripitaka. Na ścianach w sali Tripitaka drewniana płaskorzeźba przedstawia kilkunastoletnią podróż Xuanzanga po Indiach.
.















.
Sala Oświecenia
Po środku Sali usytuowany siedzący posąg wykonany z brązu, buddyjskiego mistrza Xuanzang. Przed nim w małej pozłacanej wieży umieszczone jest relikwie w postaci fragmentu kości ciemieniowej Xuanzanga, które przyciąga pielgrzymów z całego świata. Dabianjue to pośmiertne imię buddyjskiego mistrza Xuanzang, nadane mu przez cesarza Tong-Zonga po jego Parinirwanie (ostateczne wygaśnięcie cierpienia w ikonografii buddyjskiej ukazuje się symbolicznie parinirwanę przedstawiając Buddę w pozycji leżącej na boku i wspartego na jednym łokciu)..
Ściany pokryte są płaskorzeźbą z białego marmuru przedstawiającą historie Buddy Maitrei, jego przeszłość, teraźniejszość i przyszłość.
.















.
Wieża Bębna i Wieża Dzwonu
Po dwóch stronach przestronnego Placu Wieży Dzwonu i Bębna stoją dwie zabytkowe budowle zwane „porannym dzwonem i ciemnym bębnem” lub „budynkami siostrzanymi”. Wieża Bębna była używana do sygnalizowania upływu czasu oraz czasami jako alarm w sytuacjach zagrożenia dla miasta. Jest to dwupiętrowa konstrukcja, która jest połączeniem stylów architektonicznych z czasów dynastii Tang i Qing.
.









.
Zwiedzający mogą wejść na drugie piętro i podziwiać widok na otaczające miasto oraz obejrzeć dwadzieścia cztery bębny, które oznaczają Dwadzieścia Cztery Terminy Słoneczne, czyli rodzaj kalendarza pogodowego stworzonego przez starożytnych Chińczyków w celu wyznaczania prac związanych z produkcją rolną. Na tym samym piętrze znajduje się również wystawa różnych bębnów. Na trzecim piętrze jest wystawa mebli i porcelany.
.






.
Wieża Dzwonu to drewniana konstrukcja bez użycia metalowych gwoździ, która jest największą i najlepiej zachowaną tego typu budowlą w Chinach. Wieża wybudowana w 1384 roku, aby zapewnić dominację nad okolicznymi terenami i umożliwić wczesne ostrzeganie przed atakiem najeźdźców. W 1582 roku wieżę rozebrano i przeniesiono o 1 kilometr od jej pierwotnego miejsca, a następnie złożono na powrót.
.









.
Dzielnica Muzułmańska i Wielki Meczet
Dzielnica Muzułmańska, znana również jako Huimin Jie. Dzielnica obejmuje kilka bloków, które są zamieszkałe przez ponad 20 000 muzułmanów. W obszarze ulicy muzułmańskiej znajduje się około dziesięciu meczetów, wśród których najsłynniejszy i najbardziej popularny jest Wielki Meczet. Wąskie uliczki z licznymi sklepikami sprawiają bardzo kameralną atmosferę. W innych uliczkach usytuowane są stragany z arabską kuchnią. Wśród gwaru głośnych rozmów i śmiechów, zapachy pieczonych szaszłyków, kebabu czy kofty mieszających się z aromatem przypraw dają poczucie bycia na prawdziwym arabskim suku. Właśnie jedną z takich uliczek dochodzi się do muru z szarej cegły, okalającego Wielki Meczet.
.









.
Wielki Meczet w Xian
Great Mosque of Xian
Meczet jest największym i jednym z najważniejszych miejsc kultu islamskiego w Chinach. Budowę rozpoczęto w 742 roku za czasów panowania dynastii Tang. W ciągu ostatnich 1 300 lat był przebudowywany i rozbudowywany, dlatego jest kompleksem, który reprezentuje liczne okresy architektoniczne. Bardzo ładne, ciche, spokojne i ciekawe miejsce, a przede wszystkim o dziwo tylko kilka osób zainteresowanych tym co zwiedza, a nie robiących sobie selfie w każdym miejscu.
.






.
Islam został wprowadzony w Chinach podczas dynastii Tang przez kupców arabskich. Wielu muzułmanów osiedliło się wtedy w Chinach i poślubiło kobiety pochodzące z ludu Han. Wielki Meczet został zbudowany w tym czasie dla uczczenia założycieli islamu w Chinach.
.












.
Cały meczet ma powierzchnię 6000 m2 i całkowicie odbiega wyglądem od tradycyjnych meczetów islamskich. Kompleks można podzielić na cztery dziedzińce. Na pierwszym dziedzińcu znajduje się drewniany łuk, który ma dziewięć metrów wysokości, jest pokryty glazurą i płytkami. Po obu stronach łuku stoją budynki, w których obecnie znajdują się meble zachowane z czasów dynastii Ming i Qing. Pośrodku drugiego dziedzińca stoi kamienny łuk z dwoma stelami po obu stronach. Przy wejściu na trzeci dziedziniec jest sala, w której wystawione są stele z czasów starożytnych. Pośrodku placu stoi Wieża Refleksji (Xingxin Tower), która służy jako minaret. Przez kolejne kamienne bramy wchodzi się na czwarty dziedziniec, na którym mieści się duża sala modlitewna (meczet) pokryty niebieskimi dachówkami. Wewnątrz Sali umieszczonych jest 600 drewnianych paneli, na których zapisany jest tekst Koranu (30 paneli w języku chińskim, pozostałe arabskim)
.






.
Meczet jest połączeniem tradycyjnej chińskiej architektury i sztuki islamskiej. W stylu chińskim znajduje się szereg pawilonów z czterema dziedzińcami meczetu między nimi. Ściana jest jednak ozdobiona sztuką islamską.
.









.
Cena biletu – 25 juanów.
.
Muzeum Historii Shaanxi
Muzeum jest jednym z pierwszych ogromnych, nowoczesnych państwowych muzeów w Chinach, a równocześnie zaliczanych do największych i najciekawszych w kraju. W muzeum znajduje się ponad 370 000 eksponatów w tym malowidła ścienne, obrazy, ceramika, monety, a także przedmioty z brązu, złota, srebra i jadeitu.
Niestety nie miałam możliwości wejść do środka, ponieważ bilety trzeba rezerwować przez Internet z pięciodniowym wyprzedzeniem. Pomimo, że pula biletów w sprzedaży wynosi 12 tysięcy dziennie, to i tak nic w kasie nie zostaje. Muzeum Historii Shaanxi oferuje bezpłatny wstęp, jednak wymagana jest wcześniejsza rezerwacja, zwłaszcza w przypadku głównych sali wystawowych oraz wystawy skarbów dynastii Tang. Bilety można rezerwować online. Bez tego przy krótkim pobycie w tym mieście, wizyta w muzeum jest całkowicie niemożliwa.
Oficjalne konto Muzeum Historii Shaanxi na platformie WeChat jest podstawową formą do dokonywania rezerwacji. Wszystkie informacje na stronie https://www.sxhm.com/en/visit.html
Najłatwiej bilety rezerwować na aplikacji Trip.com (tu trzeba zapłacić 37$ od osoby)
.
.
Dziękuję, że jesteś ze mną :).
Mam nadzieję, że zainteresował Cię mój wpis.
Czy chcesz zadać jakieś pytanie? Może napisać coś miłego? A może masz jakieś uwagi do tekstu ?
Śmiało, poniżej możesz to zrobić!
Jeśli podobał Ci się ten wpis, możesz udostępnić go znajomym.
Dziękuję
Ola
Zapraszam do polubienia mojej strony na Facebooku, dzięki której możesz być na bieżąco z moimi wpisami z kolejnych podróży.