sierpień 2025 rok.
Florencja to jedno wielkie muzeum. Żeby poznać i zobaczyć wszystkie ciekawe miejsca, należałoby poświęcić na to, co najmniej dwa tygodnie. Stare miasto (Centro Storico), to niby 500 metrów wzdłuż i 500 metrów w szerz, ale każdy budynek ma swoją historię, co trzeci to muzeum, galeria, pałac lub kościół. Nie da się wszystkiego zobaczyć w czasie krótkiego wyjazdu. I to jest właśnie to, co zachęca do kolejnej wizyty w tym mieście.
Tanie linie nie latają do Florencji. Można wybrać przelot do sąsiednich miast, czyli Bolonii (Wizzair) lub Pizy (Ryanair) i znaleźć bilety w bardzo korzystnej cenie, czyli około 300 zł w obie strony. Noclegi w centrum miasta można trafić w całkiem przystępnej cenie. Oczywiście, cena ta zależę od tego na jak długo wynajmujemy, dla ilu osób i z jakim wyprzedzeniem.. Mnie udało się znaleźć trzy miesiące przed wyjazdem duży, przestronny apartament w pobliżu Ponte Vecchio za około 70 zł za noc na osobę.
Moim wyborem był lot przez Bolonię. Z lotniska do dworca kolejowego w centrum Bolonii kursuje wahadłowo bardzo szybka kolejka (7 minut) Marconi Express – koszt 12,5 Euro. Warunki podróży beznadziejne. Dwa małe wagoniki, w które upycha się stanowczo za dużo osób. Innym sposobem dostania się do Bolonii jest krótki spacer (około 800 metrów) do najbliższego przystanku autobusowego linii 81 i 91. Dlaczego te autobusy nie mogą zjechać do budynków lotniska, tego nie wiem i nie rozumiem. W każdym razie bilet za przejazd to 2,5 Euro (można kupić w autobusie).
.
.
Następny etap to przejazd z Bolonii do Florencji pociągiem, kursującym co kilkanaście minut. Przejazd trwa około 40 minut. W zależności od przewoźnika i czasu podróży cena biletu może być bardzo różna. Czasami warto poczekać pół godziny i wsiąść do pociągu, do którego bilety są znacznie tańsze. Najczęściej kursują pociągi z ceną biletu 29,99 Euro, ale można trafić na cenę 12,70 Euro.
Przed wyjazdem kupiłam Firenze Card https://www.firenzecard.it/en za 85 euro, która dawała mi bezpłatne wejścia przez 5 dni do 60 muzeów, pałaców i wież widokowych. Oczywiście kartę należy otworzyć w aplikacji na telefonie. W ciągu 4 dni skorzystałam z 15 pozycji i uważam to za wynik całkiem dobry. Jak to się kalkuluje? Uważam, że bardzo dobrze. Po pierwsze nie stałam w kolejkach po bilety, po drugie cena biletu kupowanego w kasie wynosi średnio 8-10 euro, a do samej galerii Uffizi 25 euro. Do niektórych przybytków kultury nawet z Firenze Card należy rezerwować bilety z wyprzedzeniem na konkretny dzień i godzinę.
W Palazzo Vecchio przy kasach biletowych znajduje się punkt obsługi Firenze Card. Przy jakichkolwiek problemach z otwarciem karty w aplikacji na telefonie, właśnie tam będzie udzielona nam pomoc.
.
PRAKTYCZNY PORADNIK TURYSTY
Nie będę poniżej szczegółowo opisywać tego wszystkiego, co można przeczytać w bardzo licznych przewodnikach, a postaram się skupić na poradach praktycznych i ciekawostkach.
W bardzo wielu obiektach dostępna jest winda dla osób z ograniczoną możliwością poruszania się, ale trzeba się o to dopytać bo często są małe i dobrze ukryte oraz uruchamiane przez obsługę/ochronę.
Do galerii można wnieść wodę, ale tylko w butelkach półlitrowych i musi być to bezbarwna woda, ponieważ kolorowe płyny są odbierane, tak więc żadnych soków lub wody z elektrolitami.
.
Ponte Vecchio Most Złotników
Najstarszy most we Florencji nad rzeką Arno. Jest on jedyny w swoim rodzaju i stanowi wizytówkę tego pięknego miasta. Został zbudowany z bloków kamiennych w latach 1335–1345 i oparł się licznym powodziom, a jako jedyny w mieście nie został wysadzony w sierpniu 1944 roku przez cofające się wojska niemieckie, które nie zdążyły zdetonować założonych ładunków wybuchowych.
.
.
Galeria Uffizi
Galeria Uffizi, to jedno z najstarszych muzeów w Europie, w którym wystawiona jest przede wszystkim wielka kolekcja sztuki florenckiej mistrzów epoki renesansu. Czas zwiedzania 3-4 godziny.
Posiadając Firenze Card należy zadzwonić pod numer +39 055-294883 (od poniedziałku do piątku w godzinach 8:30-18:30, w soboty w godzinach 8:30-18:00, w niedziele i święta w godzinach 9:00-18:00). Po otrzymaniu połączenia należy wybrać język rozmowy, następnie podać dzień wizyty oraz godzinę i podać swoje imię. Otrzymujemy 8 cyfrowy kod, który należy okazać w kasie muzeum, wraz z Firenzecard.
Moja rada – wybierajmy jak najwcześniejsze godziny, im później tym ludzi coraz więcej. Dopchnięcie się do najbardziej znanych dzieł wcale nie jest takie proste, zwłaszcza, że każdy chce z jak najmniejszej odległości kontemplować arcydzieła sztuki florenckiej. Galeria Uffizi czynna jest, oprócz poniedziałków, od 8.15 do 18.30.
Na zwiedzanie galerii trzeba przeznaczyć co najmniej 3-4 godziny. Galeria jest minimalnie klimatyzowana, jest tam bardzo ciepło, szczególnie w miesiącach letnich i jeżeli zostaną odebrane nam płyny, może to utrudnić nam przyjemność zwiedzania.
.
.
Palazzo Vecchio
Dużą zaletą jest to, że można zwiedzać w poniedziałki, gdy większość muzeów jest nieczynna. Dawny budynek rady miejskiej i chyba najbardziej charakterystyczny dla Florencji z posągiem Dawida przed wejściem. Bilety należy zarezerwować z wyprzedzeniem. Czas zwiedzania 2-3 godziny.
’
.
.
Muzeum sztuki florenckiej z zapierającą dech Izbą Pięciuset i znajdującym się obok gabinetem Franciszka I Medyceusza pełnego tajemnych schowków i motywów alchemicznych.
.
.
.
Pozostałą część pałacu stanowią wspaniałe pomieszczenia z bogato zdobionymi sufitami i pięknymi freskami na ścianach, przedstawiającymi sceny biblijne.
.
.
Z holu głównego można wejść na 95-metrową Wieżę Arnolfo z tarasem widokowym, ale trzeba pokonać 223 kamienne schody. Niestety nie ma windy, a jest to ponad 20 pięter. Wieża początkowo pełniła funkcje więzienia.
Palazzo Pitti
Jeżeli chcemy zwiedzić cały kompleks należy zarezerwować sobie kilka godzin. Obecnie Pałac podzielony jest na pięć muzeów: Skarbiec Wielkich Książąt i Muzeum Ikon Rosyjskich (z Kaplicą Palatyńską) na parterze, Galeria Palatyńska i Apartamenty Cesarsko-Królewskie na pierwszym piętrze, Galeria Sztuki Nowoczesnej oraz Muzeum Kostiumów i Mody na drugim piętrze. Czas zwiedzania wszystkiego 4-5 godzin. Dużo zwiedzających.
Do ogrodów Boboli radzę wybrać się jak najwcześniej rano, ponieważ trzeba przejść spory kawałek pod górę, co w pełnym słońcu na otwartej przestrzeni może być zbyt wyczerpujące. Za to widoki z góry są rewelacyjne.
Na parterze tuż przy kasach jest wmurowana tablica oddająca hołd wszystkim zwierzętom, które pracowały przy budowie tego pałacu.
.
.
Palazzo Medici
Budynek powstał w połowie XV wieku i był domem rodziny Medyceuszy przez prawie 100 lat zanim przenieśli się do okazalszej siedziby czyli Palazzo Vecchio. Udostępnionych do zwiedzania jest kilka pomieszczeń. Ciekawa jest Galeria Lustrzana z freskiem na suficie przedstawiającym hołd dla rodu Medyceuszów. Czas zwiedzania około 1 godziny.
.
.
Palazzo Strozzi
Duży budynek wybudowany na przełomie XV i XVI wieku dla florenckiej rodziny bankiera Filipa Strozziego. Warto wejść przez bramę na prostokątny dziedziniec otoczony krużgankami usytuowanymi na trzech poziomach.
W podziemiach i na parterze usytuowane są czasowe galerie sztuki współczesnej.
Czas zwiedzania 0,5 godziny. Bardzo mało zwiedzających.
.
.
Palazzo Davanzati
Kamienica wzniesiona w XV wieku przez bogatą rodzinę członków cechu wełnianego. Budynek kilkakrotnie był sprzedawany, a przed ruiną uratował go florencki antykwariusz Elia Volpiego, który odrestaurował go na początku XX wieku i otworzył jako prywatne muzeum. Obecnie budynek jest własnością miasta, a wnętrza prezentują styl życia florenckiej rodziny mieszczańskiej. Czas zwiedzania 1-2 godziny. Mało zwiedzających.
.
.
Ciekawostką jest kuchnia umieszczona na ostatnim piętrze, żeby zapachy nie rozchodziły się po całym domu oraz aby zminimalizować szkody w przypadku niekontrolowanego pożaru. Winda wbudowana w ścianę dostarczała produkty na górę i gotowe dania na dół do jadalni.
.
.
Na III piętrze wystawiona jest „Desco da Parto” taca poporodowa, na której podawano położnicy drobne upominki i poczęstunek z okazji narodzin potomka. Jednak to sama taca (ręcznie malowana z dwóch stron, okrągła deska) była najcenniejszym prezentem, którą następnie zawieszano na ścianie i przechowywano jako pamiątkę.
.
.
Muzeum czynne jest trzy dni w tygodniu przed południem i trzy dni w tygodniu po południu. Pierwsze piętro można zwiedzać samodzielnie, zaś drugie i trzecie w grupie z przewodnikiem, co godzinę. Na życzenie udostępniana jest winda, co jest wygodą ponieważ piętra są bardzo wysokie.
.
.
Muzeum Ferragamo
Spore muzeum poświęcone Salvatore Ferragamo (1898-1960), który od małego warsztatu szewskiego w Neapolu doszedł do potężnej firmy specjalizującej się w sprzedaży luksusowych butów. Projektował obuwie dla filmowych produkcji Hollywoodu oraz największych gwiazd kina tamtego czasu. Muzeum usytuowane jest w podziemiach Palazzo Spini Feroni z końca XIII wieku, który Salvatore Ferragamo kupił od miasta w latach 30 ubiegłego wieku.
Bardzo ciekawa wystawa, szczególnie dla osób interesujących się modą. W muzeum bardzo mało zwiedzających, więc można bez pośpiechu kontemplować poszczególne eksponaty. Czas zwiedzania około 1 godziny. Bardzo mało zwiedzających.
.
.
Muzeum Bargello Museo Nazionale del Bargello
Muzeum Bargello mieści się w najstarszym budynku publicznym we Florencji i prezentuje najważniejszą kolekcję włoskiej rzeźby renesansowej. Czas zwiedzania 1-2 godziny. Mało zwiedzających
.
.
Pałac, zbudowany w 1255 roku, jako pierwszy budynek publiczny w średniowiecznej Florencji, był siedzibą Podesta, najwyższego urzędnika miejskiego, którego liczne herby wciąż widnieją na murach dziedzińca. Od drugiej połowy XVI wieku budynek stał się siedzibą „Bargello”, czyli naczelnika policji miejskiej i przez kolejne stulecia służył jako więzienie.
Po gruntownej renowacji w 1865 roku Bargello otwarto jako pierwsze Muzeum Narodowe, nowo powstałego Królestwa Włoch, poświęcone sztuce średniowiecza i renesansu.
.
.
Bardzo bogata i ciekawa kolekcja renesansowych, ceramicznych płaskorzeźb ( robbiane) . Luca della Robbia z Florencji wynalazł w XV wieku innowacyjną technikę tworzenia glazurowanych terakotowych płaskorzeźb i medalionów. Płaskorzeźby najczęściej przedstawiają Maryję z Dzieciątkiem i sceny religijne. Rodziny warsztat Della Robbia przez pokolenia tworzył liczne dzieła sztuki, które można zobaczyć w całej Toskanii.
.
.
Dom Dantego
Z Florencją nierozłącznie związany był Dante Alighieri twórca poematu Boska komedia, o której prawie wszyscy słyszeli, ale tak naprawdę mało kto przeczytał. Dante Alighieri urodził i mieszkał we Florencji, natomiast zmarł w Rawennie i tam został pochowany, co stało się przyczyną wieloletnich sporów między tymi miastami. Na podstawie badań i analizy starych dokumentów na początku XX wieku odbudowano dom rodzinny Dantego. Muzeum ma trzy kondygnacje i skromną ekspozycję, skierowaną raczej do młodszych odbiorców.
Czas zwiedzania 0,5 godziny. Bardzo mało zwiedzających
.
.
Kaplica Brancaccich Cappella dei Brancacci
Bilety należy rezerwować z wyprzedzeniem na konkretny dzień oraz godzinę i nie radzę się spóźnić, gdyż możemy nie zostać wpuszczeni. Kaplica jest udostępniana do zwiedzania 2-3 dni w tygodniu, przez kilka godzin i jednorazowo wpuszczanych jest kilkanaście osób. Kaplica Brancaccich pochodzi jest niewielka pokryta freskami z XV wieku. Kaplica jest częścią kościoła Santa Maria del Carmine. Kościół i kaplica są traktowane jako oddzielne miejsca do zwiedzania i jako takie mają różne godziny otwarcia, a z kaplicy dość trudno zobaczyć resztę kościoła.
Czemu warto wybrać się do Kaplicy Brancaccich. Malowidła wykonane przez Masacciego na ścianach są pierwszymi, które dokonały radykalnego zerwania ze średniowieczną sztuką zapoczątkowując renesansową koncepcję perspektywicznej przestrzeni wprowadzającej malarstwo realistyczne. Autor fresków zmarł mając zaledwie 27 lat.
Historia mówi, że młody Michał Anioł uczył się techniki fresku właśnie w tej kaplicy. Krytyczne uwagi były przyczyną bójki z innym artystą, który tak mocno uderzył Michała Anioła w twarz, że złamał mu nos. W efekcie do końca życia Michał Anioł miał zdeformowaną twarz z wklęśniętym nosem.
.
.
Fundacja Salvatore Romano
W 1946 roku antykwariusz i kolekcjoner sztuki Salvatore Romano podarował miastu Florencja swoje zbiory. Jest to cenna kolekcja rzeźb, znalezisk architektonicznych, pojedynczych fresków oraz mebli z różnych źródeł i epok, od okresu rzymskiego po XVII wiek. Muzeum mieści się w dawnym refektarzu klasztoru, wzniesionego obok Bazyliki Santo Spirito przez zakon augustianów pustelników.
.
.
Bazylika Santo Spirito
Żebraczy zakon augustianów eremitów przybył i osiedlił się we Florencji w 1233 roku, początkowo zamieszkując niewielką pustelnię. Kilka lat później po otrzymaniu darowizny w postaci ziemi od zamożnych mieszczan rozpoczęto budowę murowanego klasztoru i kościoła Świętego Ducha.
Augustianie, podobnie jak inne zakony żebracze, uczynili ze swojej siedziby ważny ośrodek artystyczny, teologiczny i kulturalny. W 1248 roku stał się wyższą uczelnią studiów teologicznych i filozoficznych. W XV wieku klasztor mógł się szczycić wspaniałą biblioteką, która według inwentarza liczyła 577 rękopisów. Klasztor był często odwiedzany przez intelektualistów i artystów. Po 1493 roku młody artysta Michał Anioł Buonarroti mieszkał w klasztorze i studiował anatomię człowieka dokonując sekcji zwłok pochodzących z przyklasztornego szpitala, co miało ogromny wpływ na jego dzieła. W dowód wdzięczności dla przeora wykonał Krucyfiks, który obecnie znajduje się w zakrystii.
.
.
Katedra Santa Maria del Fiori
Największy i najokazalszy kościół we Florencji. Zwiedzanie samej katedry jest bezpłatne. Kolejka chętnych, zainteresowanych wejściem była tak długa, że skutecznie mnie zniechęciła. Trochę szkoda mi było cennego czasu na stanie na rozgrzanym placu, tak na oko, przez 1-2 godziny. Trudno, może innym razem zobaczę wnętrze. Można kupić bilety na zwiedzanie kompleksu katedralnego w tym muzeum, baptysterium, dzwonnicę i kopułę (ponad 400 stopni bez windy). Cena biletu to 30 euro, ale za to bilet jest ważny przez 3 dni co umożliwia rozłożenie zwiedzania na kilka dni.
https://tickets.duomo.firenze.it/en/store#/en/buy?skugroup_id=3006
.
.
Bazylika San Lorenzo Bazylika Świętego Wawrzyńca
Bazylika jest jednym z głównych miejsc kultu religijnego we Florencji i jednym z kościołów rywalizujących o tytuł najstarszego w mieście. Początki kościoła sięgają IV wieku, kiedy na wzgórzu założono kaplicę, dzięki darowiźnie Giuliany, matrony pochodzenia żydowskiego. W 393 roku została konsekrowana jako katedra miejska i poświęcona męczennikowi Świętemu Wawrzyńcowi.
Warte zobaczenia są freski na sklepieniu kopuły w starej zakrystii przedstawiające kosmologiczne usytuowanie Słońca, Księżyca, pięciu planet i konstelacji, tak jak pojawiły się nad Florencją w nocy z 4 na 5 lipca 1442 roku. Przypuszcza się, że sklepienie niebieskie zostało namalowane przez malarza-dekoratora Giuliano d’Arrigo, znanego jako Pesello.
.
.
Kaplica Medyceuszów Cappelle Medicee
Po raz pierwszy nazwisko Medyceuszy pojawiło się w annałach florenckich w 1201 roku, kiedy to odnotowano uczestniczenia w kręgach bogatych mieszczan Sylwestra Medyceusza. W kolejnych latach członkowie rodu bogacili się zajmując się kupiectwem i bankowością. Posiadali największy w średniowiecznych Włoszech dom bankowy (założony w 1397 we Florencji) z filiami w większych miastach Włoch i zachodniej Europy. W 1477 roku nadany im został tytuł książęcy. Ród Medyceuszy wydał trzech papieży i dwie królowe francuskie.
Ten znamienity ród florencki wymagał odpowiedniego miejsca na godny pochówek członków rodziny. W ten sposób w 1524 roku została ukończona kaplica Książąt (Cappella dei Principi), a następnie Nowa Zakrystia (Sagrestia Nuova) przylegają do Bazyliki Świętego Wawrzyńca (San Lorenzo), który był kościołem rodziny Medyceuszy
.
Kaplica Książąt Cappella dei Principi
Inkrustacje zdobiące całą powierzchnię kaplicy zostały wykonane z ciemnych marmurów i kamieni półszlachetnych, tworząc olśniewający efekt. Na ścianach umieszczone są herby szesnastu toskańskich miast lojalnych rodzinie Medyceuszy, do wykonania których wykorzystano kamienie półszlachetne, masę perłową, lapis lazuli i koralowiec. Całość obrazuje ogromne bogactwo i przepych rodziny Medyceuszy, a ciemne kolory marmurów i rozmiary kaplicy przytłaczają powodując, że widz czuje się niewielką kroplą w tym morzu okazałości.
Zgodnie z intencją fundatorów w centralnym miejscu miał być ustawiony Grób Pański, jednak liczne próby jego kupienia lub kradzieży z Jerozolimy zakończyły się fiaskiem
Sarkofagi w rzeczywistości są puste, a prawdziwe szczątki wielkich książąt i ich rodzin przechowywane są w krypcie pod kaplicą.
.
.
Nowa Zakrystia Sagrestia Nuova
Nowa Zakrystia
Wykonanie Nowej Zakrystii powierzono Michałowi Aniołowi, który w kilku etapach, pomiędzy 1521 a 1534 rokiem, realizował swoje dzieło. Nowa Zakrystia jest częścią projektu Medyceuszy, który zakładał zapewnienie godnego pochówku członkom rodziny, którzy w międzyczasie stopniowo awansowali, przede wszystkim dzięki wyborowi Leona X na tron papieski i nadaniu tytułu książęcego.
.
.
Kościół Michała Anioła Chiesa di Orsanmichele
Początkowo na tym terenie znajdował się mały kościół poświęcony Michałowi Aniołowi oraz żeński klasztor z rozległym terenem wykorzystywanym jako ogród warzywny. W 1240 roku kościół został wyburzony, a w to miejsce wybudowano budynek, który pełnił funkcję silosu do przechowywania i handlu zbożem. Z czasem, gdy handel zbożem przeniósł się poza centrum miasta, na parterze budynku utworzono kościół, nad którym opiekę sprawował cech wszystkich rzemieślników florenckich.
.
.
Były Kościół Santa Maria sopra Porta
Niewielki kościół z początków XI wieku. Zlikwidowany w 1785 roku przez pewien czas mieścił koszary miejskiej straży pożarnej. Takie przeznaczenie spowodowało całkowite zniszczenie fresków pokrywających ściany oraz całego wnętrza kościoła. Wyposażenie zostało wywiezione lub zniszczone. Współcześnie budynek został odrestaurowany, a wewnątrz umieszczono bibliotekę.
.
.
Centrum Sztuki Współczesnej Luigi Pecci w Prato Centro per l’Arte Contemporanea Luigi Pecci
Na przedmieściach Florencji w drodze do Pizy można wstąpić do Centrum Sztuki Współczesnej, aczkolwiek nie za bardzo polecam. Budynek chociaż widoczny z daleka jest źle oznakowany i nie posiada parkingu. Ekspozycja bardzo skromna i mało efektowna. Otoczenie zaniedbane. Można wejść na FirenzeCard. Czas zwiedzania 1 godzina. Pusto, żadnych zwiedzających.
.
.
Kościół Santa Maria Novella
Żebraczy zakon augustianów eremitów przybył i osiedlił się we Florencji w 1233 roku, początkowo zamieszkując niewielką pustelnię. Kilka lat później po otrzymaniu darowizny w postaci ziemi od zamożnych mieszczan rozpoczęto budowę murowanego klasztoru i kościoła Świętego Ducha.
Augustianie, podobnie jak inne zakony żebracze, uczynili ze swojej siedziby ważny ośrodek artystyczny, teologiczny i kulturalny. W 1248 roku stał się wyższą uczelnią studiów teologicznych i filozoficznych. W XV wieku klasztor mógł się szczycić wspaniałą biblioteką, która według inwentarza liczyła 577 rękopisów. Klasztor był często odwiedzany przez intelektualistów i artystów. Po 1493 roku młody artysta Michał Anioł Buonarroti zamieszkał w klasztorze. Przeprowadzając sekcje zwłok pochodzących z przyklasztornego szpitala, studiował anatomię człowieka, co miało ogromny wpływ na jego dzieła.
W dowód wdzięczności dla przeora wykonał Krucyfiks, który obecnie znajduje się w zakrystii.
.
.
Dworzec Kolejowy
Firenze Santa Maria Novella – największa stacja kolejowa we Florencji i jedna z największych we Włoszech. Rzeczywiście przez dworzec przewija się bardzo dużo ludzi, dlatego warto zachować ostrożność i mieć na oku swój bagaż oraz osoby towarzyszące.
Na początku peronu 16 znajduje się duży gwóźdź wbity w ziemię i otoczony betonowymi blokami, poświęcony Żydom deportowanym przez faszystów do obozów zagłady.
.
.
Dziękuję, że jesteś ze mną :).
Mam nadzieję, że zainteresował Cię mój wpis.
Czy chcesz zadać jakieś pytanie? Może napisać coś miłego? A może masz jakieś uwagi do tekstu ?
Śmiało, poniżej możesz to zrobić!
Jeśli podobał Ci się ten wpis, możesz udostępnić go znajomym.
Dziękuję
Ola
Zapraszam do polubienia mojej strony na Facebooku, dzięki której możesz być na bieżąco z moimi wpisami z kolejnych podróży.