Helsinki listopad 2021
Wybierając się do Helsinek w pierwszych dniach listopada 2021 roku spodziewałam się zimna i byle jakiej pogody. Na miejscu okazało się, że temperatura dochodzi do 15 stopni na plusie, świeci słońce, na trawnikach rozkwitły stokrotki, a w odkrytym basenie przy nabrzeżu pływa dość dużo amatorów kąpieli na świeżym powietrzu. Poza tym moim zadaniem było kupić prawdziwą szynkę z renifera.
Przylatując do Helsinek nikt nas na lotnisku nie pytał o paszporty COVID i podczas zwiedzania w muzeach, kościołach, restauracjach nikt nie wymagał od nas tego dokumentu.
Dojazd z lotniska do miasta jest bardzo prosty. W podziemiach lotniska znajduje się stacja kolejki, skąd co 15 – 30 minut odjeżdża pociąg do dworca głównego w centrum Helsinek, cena biletu to 4,60 E w jedną stronę. Bilety kupuje się w kiosku z gazetami.
Z przykrością stwierdzam, że w centrum miasta na ulicach walają się śmieci i niejednokrotnie możemy spotkać ludzi biednych oraz co nie jest zbyt miłą wizytówką tego miasta, widokiem ludzi pijanych.
Helsinki to miasto młode nie posiadające rozbudowanej historii. Powstało ono w 1550 roku i w pierwszych latach istnienia liczyło zaledwie 600 mieszkańców. Początkowo stolicą Finlandii było Turku, ale po wielkim pożarze tego miasta w 1812 stolica została przeniesiona przez cara do Helsinek. Od tego czasu początkuje się rozbudowa Helsinek przez Rosjan trochę na wzór Petersburga. Finlandia przez 300 lat była podległe koronie szwedzkiej, która nie bardzo inwestowała w te tereny. Za otrzymanie niewielkiej autonomii w 1809 roku Finlandia przeszła pod zarząd Petersburga stając się Wielkim Księstwem Rosyjskim wchodzącym w skład Imperium Rosyjskiego z carem jako tytularnym Wielkim Księciem Finlandii. Dopiero w grudniu 1917 roku Finowie ogłaszają niezawisłość swojego państwa i stają się państwem niepodległym.
Muzeum Designu
Cena biletu dla seniorów 10 E
Jadąc do Helsinek przeczytałam, że obowiązkowo trzeba zwiedzić Muzeum Designu. Samo muzeum mieści się w budynku neogotyckim z końca XIX wieku. Ciekawostką jest to, że jest to jedno z najstarszych muzeów wzornictwa na świecie liczące sobie ponad 140 lat. Początkowo było kolekcją szkoły artystyczno-rzemieślniczej. Na stałych ekspozycjach możemy obejrzeć ponad 75 000 eksponatów, 40 000 rysunków oraz 100 000 grafik. Dla osób interesujących się modą i wzornictwem przemysłowym na pewno jest to spora atrakcja.
Na pierwszym piętrze znajduje się bogata kolekcja modowa bardzo ciekawych i ekstrawaganckich ubiorów. Trudno mi ocenić, czy ma to być odzież codziennego użytku, czy tylko projekcja nowych trendów i pomysłów wzorniczych. Na pewno warto popatrzeć i zastanowić się co może być trendy w następnym sezonie.
Muzeum architektury
Cena biletu dla seniorów 5 E
W sąsiednim budynku do Muzeum Designu, muzeum architektury niestety nie okazało się zbyt atrakcyjne. Mało projektów, zdjęć czy modeli. Oczekiwałam czegoś więcej zwłaszcza, że Finlandia może się poszczycić kilkoma bardzo znanymi architektami.
Projektowane jest powstanie nowego, bardzo nowoczesnego, wspólnego Muzeum Architektury i Designu, które ma być otwarte w 2025 roku. Na ten cel przeznaczone będzie 60 milionów euro od fińskiego rządu w ramach budżetu na rzecz odbudowy kraju po pandemii koronawirusa.
HAM – Helsińskie Art Muzeum
Cena biletu dla seniorów 10 E
HAM, oficjalnie Muzeum Sztuki w Helsinkach znajduje się w budynku byłych kortów tenisowych. W ramach swojej działalności HAM opiekuje się kolekcją sztuki, która obejmuje ponad 9000 pojedynczych dzieł sztuki współczesnej. Ponad połowa tych eksponatów zdobi przestrzeń publiczną Helsinek i jest umieszczona jest w takich miejscach jak: w parkach, na ulicach, w urzędach, bibliotekach, szkołach, ośrodkach zdrowia. HAM utrzymuje i nadal powiększa swoje zasoby o kolejne eksponaty fińskich twórców. Rzeczywiście w wielu miejscach w Helsinkach możemy spotkać się ze sztuką współczesną i jest to prawdziwy mecenat państwa nad artystami.
Muzeum Seinebrychoff
Cena biletu dla seniorów 14 E
Muzeum zlokalizowane jest w domu Paula i Fanny Seinebrychoffów, właścicieli dużego browaru. Dom został wybudowany w 1842 roku i jak na tamte czasy był to jeden z większych posiadłości prywatnych w Helsinkach. Budynek został ozdobiony cennymi malowidłami sufitowymi, sztukaterią i francuską tapetą. Dom posiadał łazienkę i wewnętrzną toaletę, które były wówczas nowoczesnymi elementami helsińskiego budownictwa mieszkaniowego.
W zbiorach muzeum znajdują się najcenniejsze i najbardziej znaczące obrazy dawnych mistrzów z terenów Finlandii od XIV wieku do lat 50-tych XIX wieku. W kolekcji znajduje się około 6 500 dzieł sztuki, które są wystawiane na parterze i w podziemiu. Na piętrze znajdują się piękne, bogato wyposażone pomieszczenia mieszkalne państwa Seinebrychoffów z kolekcją mebli i przedmiotów domowego użytku, które zostały przekazane państwu fińskiemu w 1921 roku. Niestety w czasie kiedy byłam w tym muzeum pomieszczenia na piętrze nie były udostępnione do zwiedzania.
Kościół wykuty w skale – Temptation
Cena biletu dla seniorów 4 E
Kościół z zewnątrz jest prawie niezauważalny, został zbudowany wewnątrz masywnych, granitowych skał, które pozostały po rozsadzaniu ich dynamitem, pośrodku zwykłego placu. Na zewnątrz niewiele widoczna jest jedynie część miedzianej kopuły wystającej spoza kamiennych bloków. Wnętrze kościoła ma kształt owalny i jest zamknięte nagimi skalnymi ścianami. Sklepienie to ogromny dysk wykonany z miedzianego drutu. Wnętrze jest oświetlane światłem naturalnym wpadającym poprzez 180 szklanych paneli umieszczonych koncentrycznie pomiędzy kopułą a ścianami świątyni. Z potężnej galerii w kolorze miedzi roztacza się imponujący widok na wnętrze budowli. Dzięki bardzo dobrej akustyce w kościele oprócz nabożeństw odbywają się koncerty muzyki. Dach kościoła i otaczające skały wykorzystywane są przez okolicznych mieszkańców jako miejsce wypoczynku.
Kaplica Ekumeniczna Kamppi
W centrum miasta, przy ruchliwej ulicy i centrum handlowym znajduje się kaplica ekumeniczna zwana również kaplicą Ciszy. Swoją bryłą przywodzi na myśl drewniany statek, która nie wiadomo dlaczego zatrzymała się w środku ruchliwego miasta. Wchodzimy do środka i jesteśmy miło witania oraz informowani o zasadach zachowania się w kaplicy. Podstawowa zasada to cisza. Pomimo, że elementem wystroju jest bardzo skromny krzyż chrześcijański, to każdy może się modlić we własnym wyznaniu ale każdego obowiązuje cisza, skupienie i nie przeszkadzanie innym. Kaplica czynna jest 24 godziny na dobę i może tam wejść każdy potrzebujący chwili spokoju na modlitwę lub udanie się na wewnętrzną emigrację.
Biblioteka Oodi
Otwarta w 2018 roku z okazji 100-u lecia niepodległości Finlandii. Budynek na wskroś nowoczesny i energooszczędny jest obiektem dumy mieszkańców Helsinek. Trzy poziomowe dzieło współczesnej architektury mieści w sobie wszystko, co może być potrzebne, a nawet więcej w tego typu placówce. Biblioteka jest czynna od poniedziałku do piątku od 8 do 21, a w soboty i niedziele od 10 do 20 i jest ogólnodostępna dla wszystkich.
Na parterze znajdują się restauracja, kino, punkt informacyjny, Narodowy Instytut Audiowizualny, sale wystawiennicze i wielofunkcyjne oraz całkowicie zautomatyzowany zwrot wypożyczonych książek.
Pierwsze piętro to sale gier oraz miejsce gdzie można umówić się na spotkanie biznesowe w wynajętych boksach różnej wielkości z zależności od potrzeb. Poza tym jest to miejsce w którym można tworzyć nowe rzeczy ale równocześnie stare dostosowywać do nakazów chwili. Do realizacji tych zadań udostępnione są różne urządzenia np. drukarki od najzwyklejszych do bardzo specjalistycznych, można skorzystać z maszyn do szycia, owerloku, prasowalnicy. Są sale do tworzenia muzyki oraz medialne stanowiska pracy. Oczywiście do niektórych działań trzeba być posiadaczem karty bibliotecznej ale również można skorzystać odpłatnie po wcześniejszej rezerwacji.
Drugie piętro to „niebo biblioteczne” znajduje się tu ponad 100 000 tysięcy książek, oraz około 200 periodyków. Każdy samodzielnie może wybrać coś dla siebie, usiąść w wygodnym fotelu z pięknym widokiem na panoramę Helsinek, filiżanką kawy w ręce i zagłębić się w lekturze. Jest tu cała półka różnych gier, z którą możemy rozłożyć się w dowolnym miejscu i świetnie się bawić. Do czytelni można przyjść ze swoimi pociechami od niemowlaka począwszy, część czytelni jest w pełni dostosowana do potrzeb rodziców z małymi dziećmi. Jest też sekretny bajkowy pokój, w którym można zostawić malucha i samemu chwilę odpocząć z książką.
Wspaniałe miejsce wyzwalające masę dobrej energii i motywujące do działania. Oby więcej takich miejsc gdzie każdy jest gościem mile witanym i nie musi się czuć intruzem.
Filharmonia Finlandia Talo
Wielofunkcyjny budynek, mieszczący w sobie salę koncertową Filharmonii Helsińskiej oraz centrum konferencyjne oddany do użytku w 1971 roku.. Warto wejść do środka i popatrzeć na wystrój wewnętrzny, który jest bardzo nowoczesny.
Hala targowa Vanha Kauppahalli
Znajduje się na nabrzeżu. Charakterystyczny niski budynek z czerwonej cegły wybudowany pod koniec XIX wieku pełnił funkcję hali targowej przede wszystkim z racji usytuowania handlu rybami. Obecnie jest to eleganckie miejsce z ładnymi straganami oferujące lokalne przetwory żywnościowe oraz sympatyczne kawiarenki. Hala targowa było to jedyne miejsce w Helsinkach gdzie udało mi się znaleźć szynkę z renifera. Tacka 100 gramowa kosztuje 10 E. Oczywiście ponarzekałam trochę na ceny i prawdziwą szynkę z prawdziwego renifera kupiłam. Zapewniam, że warto było. Można też kupić szynkę z niedźwiedzia i inne atrakcje kuchni fińskiej.
Cerkiew Uspieńska
Świątynia fińskiej Cerkwi prawosławnej pod wezwaniem Zaśnięcia Matki Boskiej. Wysokość cerkwi ponad 40 metrów, usytuowanie na niewielkim wzniesieniu oraz charakterystyczny ceglany kolor powodują, że jest dobrze widoczna i stanowi dobry punkt orientacyjny. Podczas naszego pobytu była zamknięta ze względu na generalny remont wewnątrz.
Katedra Helsińska
Wybudowana w latach 183 – 1850 biała neoklasycystyczna budowla pod góruje nad całym miastem. Jej budowa miała być symbolem niezależności religijnej Finlandii od prawosławnej cerkwi rosyjskiej. Dach ozdobiony jest figurami 12 apostołów. Wnętrze kościoła na planie krzyża, urządzone bardzo skromnie. Warto zwrócić uwagę na walcowatą ambonę, obraz zdjęcie z krzyża nad ołtarzem oraz organy.
Przed katedrą znajduje się plac z pomnikiem cara Aleksandra II i jest to podobno jedyny pomnik tego cara znajdujący się poza Rosją.
Kościół świętego Jana
Kościół został zbudowany na planie krzyża łacińskiego w stylu neogotyckim w latach 1888–1891 i konsekrowany 13 grudnia 1891 roku. Ściany naw bocznych zostały przeprute wysokimi, ostrołukowymi oknami, a nawa środkowa małymi okami u góry w celu lepszego oświetlenia wnętrza. Ze względu na doskonałą akustykę kościół jest wykorzystywany jako sala koncertowa. Kościół św. Jana ma łączną długość 59 m, wysokość wież wynosi 74 m.
Muzeum Miejskie
Wstęp bezpłatny
Salki wystawowe przenoszą nas o sto lat wstecz i prezentują jak wyglądały wnętrza, mieszkalne, warsztatów pracy i szkoły. Muzeum niewielkie ale warte zobaczenia. Na przykład wyposażenie sali lekcyjnej sprawiło mi ogromną radość, gdyż w takich właśnie drewnianych ławkach z kałamarzem pośrodku, miałam przyjemność siedzieć w pierwszych latach mojej edukacji w szkole podstawowej w Warszawie. Prawdziwy czar wspomnień znowu usiąść w takiej ławce.
Twierdza Suomenlinna
Cena biletu na prom w obie strony 2,80 E
Przejazd niewielkim promem polskiej produkcji z Helsinek do twierdzy Suomenlinna trwa około 20 minut. Po drodze mijamy kilka niewielkich wysepek, a na prawie każdej z nich stoi jakiś domek. Nie wątpliwie na wyspę położoną kilka kilometrów na południe od Helsinek warto się wybrać przy dobrej pogodzie. Nam się taka właśnie trafiła, tak więc płynięcie po otwartym morzu jak i spacer po wyspie był wspaniałą wyprawą.
Suomenlinna to XVIII wieczna morska forteca, wybudowana przez Szwedów, otoczona murami obronnymi strzegącymi dostępu do sześciu połączonych wysepek. Oprócz spaceru szlakiem turystycznym po fortyfikacjach znajdują się tu takie obiekty jak brama królewska, muzeum marynistyczne i historii wojskowości oraz odrestaurowany okręt podwodny. Jest również kościół wybudowany przez stacjonujących na wyspie Rosjan w XIX wieku jako cerkiew prawosławna, ale po odzyskaniu przez Finlandię niepodległości został całkowicie przebudowany i obecnie jest to kościół ewangeliczny. Kościół pełni również funkcję latarni morskiej i ze względu na swoje urokliwe położenie jest często wybierany jako miejsce ślubów. Po wyjściu z promu wchodzimy w osiedle drewnianych domków z początków XX wieku, w których obecnie znajdują się galerie sztuki, sklepiki z pamiątkami oraz kawiarenki.
Na wyspie znajduje się grobowiec feldmarszałka Augustina Ehrensvarda, szwedzkiego projektanta i budowniczego fortyfikacji na wyspie. Projekt pomnika grobowego został wykonany osobiście przez króla Szwecji Gustawa III
Na wyspie mieszka na stałe około 800 mieszkańców więc nie zdziwmy się, że jest tam również przedszkole i szkoła podstawowa.
Dworzec kolejowy
Znajduje się w centrum miasta, tak więc po dojechaniu kolejką z lotniska łatwo nam dotrzeć do dowolnego punktu miasta komunikacją miejską. Hala dworcowa została wybudowana na początku XX wieku i jest utrzymana w stylu fińskiej secesji. Na zewnętrznej ścianie dworca znajdują się cztery wielkie figury trzymające w dłoniach lampy. Miały one symbolizować bezpieczeństwo podróżnych. Ponieważ w Helsinkach byłam w czasie trwania pandemii figury, które nie wiem czemu przypominały mi Kopernika miały założone maseczki ochronne.
Pomnik Sibeliusa
Znajduje się w parku Sibeliusa nad brzegiem morza. Ogromna konstrukcja z rur imitujących piszczałki została wystawiona 1967 roku, w dziesiątą rocznicę śmierci, aby oddać hołd najsłynniejszemu fińskiemu kompozytorowi Jeanowi Sibeliusowi. W swojej twórczości nawiązywał do folkloru, literatury oraz poezji fińskiej rozbudzając uczucia patriotyczne wśród mieszkańców Finlandii, która w tym czasie była częścią imperium rosyjskiego.
Fińska Opera Narodowa Suomen Kansallisoopera ja-baletti
Cena biletu od 21 E
Od 1918 do 1993 siedzibą opery był teatr Aleksandra. W 1993 roku został oddany nowy gamach Fińskiej Opery Narodowej usytuowanej w zieleni nad jeziorem Toolonlahti. Jest to biały gmach dość pokaźnych rozmiarów o niezbyt atrakcyjnej bryle.
Podczas pobytu byłam na balecie „Spartakus” do muzyki Arama Chaczaturiana. Wspaniała muzyka i wspaniałe wykonanie, prawdziwa uczta kulturalna. To co mnie zadziwiło, to to, że znaczna część widzów ma wcześniej opłacone oraz zamówione dania i napoje, które w czasie przerwy są przygotowane na numerowanych stołach. W czasie przerwy widzowie wychodzą do foyer i siadają na swoich miejscach gdzie przeważnie stoi już przygotowana lampka wina lub szampany i deser. Ludzie nie stoją całą przerwę przestępując z nogi na nogę w kolejce do bufetu, tylko cieszą się swoim towarzystwem przy kieliszku czegoś dobrego. Rewelacyjny pomysł.
I druga zadziwiająca sprawa. Nie wiem czy to z tytułu pandemii czy tak już w Finlandii jest, że po zakończonym przedstawieniu panie bileterki wypuszczają widzów kolejnymi rzędami i o dziwo nikt się nie buntuje. Co to daje, a no to, że nie ma kolejki do szatni, komunikacja miejska nie jest przeładowana, a na parkingu nie ma przepychanki. Mało tego nikt nie wybiegał z sali zanim opadła kurtyna. Widać wychodzą tam z założenia, że jeżeli przychodzi się na spektakl to trzeba mieć na to czas i powolnie, niespiesznie opuszczać gmach Opery. Dla nas to może i dziwne ale można.
Pomnik zimowej wojny
Wojna zimowa trwała 104 dni na przełomie 1939/1940 roku i była wypełnieniem postanowień tajnego paktu Ribbentrop-Mołotow. W wyniku działań wojennych Finlandia utraciła Karelię. W tej wojnie zginęło około 22 tysięcy Finów i 230 tysięcy Rosjan. Co ciekawe Rosja w 1991 roku chciała odsprzedać Finom Karelię za 15 miliardów dolarów. Finowie nie przystąpili do negocjacji ponieważ naprawa tamtejszej infrastruktury przewyższała by możliwości budżetu państwa. I tym właśnie wydarzeniom poświęcony jest pomnik żołnierza w zimowym stroju podziurawionego kulami.
Kocia kawiarnia Helkatti Cat Cafe ul. Fredrikinkatu 55 ( 200 m od HAM)
Czynna od wtorku do soboty w godzinach 11 – 20
Każdy kto kocha koty może wstąpić tu na kawę lub herbatę. Przy wejściu jest dzwonek, po naciśnięciu którego zjawia się pani i wpuszcza nas do środka przez podwójne drzwi. Wejście kosztuje 5 E przeznaczone na opiekę nad kotami. Przy wejściu obowiązkowo musimy zdjąć buty. Następnie możemy siąść przy stoliku i złożyć zamówienie, a koty same przyjdą na pieszczoty. Jest ich tam osiem i jeden królik. Obsługa oraz koty sprawiają, że atmosfera jest bardzo przyjazna i przytulna, a znakomita kawa sprawia, że Hellkatti jest miejscem wyjątkowym zdecydowanie wartym polecenia i naszej wizyty.
Różne zdjęcia z Helsinek
Dziękuję, że jesteś ze mną :).
Mam nadzieję, że zainteresował Cię mój wpis.
Czy chcesz zadać jakieś pytanie? Może napisać coś miłego? A może masz jakieś uwagi do tekstu ?
Śmiało, poniżej możesz to zrobić!
Jeśli podobał Ci się ten wpis, możesz udostępnić go znajomym.
Dziękuję
Ola
Zapraszam do obserwowania mojej strony na Facebooku, dzięki której możesz być na bieżąco z moimi wpisami z kolejnych podróży.