KAMBODŻA Siem Reap – Brama do Angkor

Listopad 2023 r.

Siem Reap oznacza „klęska Syjamu” na cześć zwycięskiej bitwy, w której Khmerzy pokonali Syjamczyków (Tajów).

Międzynarodowy Port Lotniczy Siem Reap Angkor

Nowy Międzynarodowy Port Lotniczy Siem Reap Angkor został otwarty 16 października 2023 roku. Miałam przyjemność wylądować na tym lotnisku 18 listopada, a więc zaledwie miesiąc po rozpoczęciu działalności. Ze względu na bardzo duży ruch turystyczny, w tym czwartym co do wielkości mieście w Kambodży zostało wybudowane największe i najnowocześniejsze lotnisko w kraju. Lotnisko może obsłużyć 68 tysięcy lotów i 7 milionów pasażerów rocznie.

Niezwykle fascynujące było otrzymanie wizy kambodżańskiej, które polegało na przejściu kolejnych dziesięciu okienek. W pierwszym dajemy paszport, w drugim zdjęcie, w trzecim 30$, w czwartym pan wkłada pieniądze do walizki, w piątym pan sprawdza paszport w komputerze, w szóstym drukowana jest imienna wiza, w siódmym pan odrywa papierek od samoprzylepnej wizy i podaje dalej , w ósmym pani wkleja wizę do paszportu , w dziewiątym pan przybija odpowiednie pieczątki na wizie, w dziesiątym otrzymujemy paszport z wklejoną wizą. Hura. 

Siem Reap

Niewielkie miasto popularnie zwane „Bramą do Angkor”, które z zasadzie jest jedną wielką bazą hotelowo-gastronomiczną stworzoną dla turystów przybywających tutaj z całego świata, żeby zobaczyć jeden z najważniejszych cudów architektury światowej. W sezonach turystycznych w mieście przebywa około 500 tysięcy osób, w tym stałych mieszkańców jest mieście poniżej 190 tysięcy. Co by nie było bardzo nas ucieszył widok polskiej wódki w markecie spożywczym na tym drugim końcu świata za całe 8$.

Warsztaty  Arti San

W Siem Reap odwiedziliśmy warsztaty utworzone przez francuską fundację działającej na rzecz zmniejszenia wśród młodzieży bezrobocia w Kambodży. Pierwszy warsztat powstał w 1992 roku, w którym uczono tradycyjnych form rzemiosła khmerskiego. Nauka była bezpłatna, trwała pół roku i po uzyskaniu dyplomu młody rzemieślnik stawał się udziałowcem uzyskując część zysków ze sprzedaży swoich wyrobów. Obecnie Arti San ma 48 filii zatrudniających 1100 członków w tym 800 posiadających certyfikat artysty rzemieślnika. W warsztatach powstają wyroby rękodzielnicze: tkackie, ceramiczne, rzeźbiarskie i malarskie. Arti San wykonuje duże zlecenia na zamówienia firm i hoteli, ale również sprzedaje swoje wyroby w sklepach na terenie kraju.

Jezioro Tonle Sap

Największe jezioro słodkowodne na Półwyspie Indochińskim o bardzo zmiennym stanie wody w zależności od pory roku. Różnica poziomu wody w zależności od pory roku może wynosić nawet 15 metrów, a powierzchnia jeziora może się pięciokrotnie zwiększać lub zmniejszać między porą suchą, a deszczową. Rzeki zasilające jezioro nanoszą bardzo żyzne osady, tworząc korzystne warunki żerowania dla ponad 200 gatunków ryb żyjących w tym ekosystemie. Taka sytuacja przyczynia się do tego, że Tonle Sap jest jednym z największych łowisk śródlądowych na świecie. Roczne połowy wynoszą 200 do 300 tysięcy ton. Według szacunków FAO roczne spożycie ryb i owoców morza wynosi 20 kilogramów na osobę na świecie. Wynika, że połowy pochodzące z tego jeziora zapewniają zapotrzebowanie na ryby dla ponad 12 milionów ludzi.

Tak olbrzymie połowy wymagają dużej ilości ludzi, zwłaszcza, że połowy dokonywane są raczej w sposób tradycyjny. Stałe zapotrzebowanie na świeże ryby przyczyniły się do powstania rozproszonych 170 pływających wiosek, w których mieszka i żyje ponad 80 tysięcy ludzi. Z powodu trudnych warunków pogodowych, sanitarnych i żywieniowych średnia długość życia mieszkańców wynosi około 50 lat, a 15% dzieci umiera przed ukończeniem pierwszego roku życia.

Podczas wycieczki łodzią po jeziorze można obserwować życie stałych mieszkańców pływających wiosek. Czerwone dachy domów na łodziach świadczą, że mieszkańcami są Khmerzy, a niebieskie Wietnamczycy. Obie te społeczności żyją odrębnie i raczej się nie mieszają, mówią odrębnymi narzeczami, a dzieci uczęszczają do innych szkół.

Na osobnych łodziach znajdują się kościoły, stacje benzynowe, sklepy z artykułami spożywczymi oraz kawiarnie ze sklepami z pamiątkami dla turystów. W tej, w której zatrzymaliśmy się na chwilę był spory kojec z krokodylami, dawnymi mieszkańcami tego jeziora.

Ekolodzy biją na alarm ogłaszając smutne perspektywy dla jeziora Tonle Sap. Zmiany klimatyczne powodują coraz dłuższe okresy suszy, co wpływa na ekosystem zbiornika. Z roku na rok znacznie maleją połowy, co prawdopodobnie spowoduje, że pływające wioski nie będą wstanie się utrzymać w przyszłości.

Kuchnia Kambodży

Przede wszystkim jest tania. Przyzwoity posiłek obiadowy można zjeść za 3,5 do 6$. W restauracjach wszystkie ceny podawane są w dolarach i w zasadzie jest to waluta obiegowa w tym państwie. W większości restauracji karty dań podane są w formie obrazkowej, co bardzo lubię, bo przynajmniej wiem co zamawiam.

Na ulicznych straganach można kupić lokalne przysmaki, czyli opiekane pająki, świerszcze lub larwy jedwabnika morwowego. Jakoś nie bardzo miałam ochotę spróbować tych wysokobiałkowych rarytasów kuchni kambodżańskiej.

Dziękuję, że jesteś ze mną :).

Mam nadzieję, że zainteresował Cię mój wpis.

Czy chcesz zadać jakieś pytanie? Może napisać coś miłego? A może masz jakieś uwagi do tekstu ?

Śmiało, poniżej możesz to zrobić!

Jeśli podobał Ci się ten wpis, możesz udostępnić go znajomym. 

Dziękuję

Ola

Zapraszam do polubienia mojej strony na Facebooku, dzięki której możesz być na bieżąco z moimi wpisami z kolejnych podróży.

www.facebook.com/seniorturysta1

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *