WŁOCHY Wenecja – pałace, muzea, kościoły i inne zabytki

Luty 2023

Przylatujemy na lotnisko Marco Polo w Wenecji. W planie cztery dni karnawałowych atrakcji, ale również zwiedzania.

Z lotniska jest bezpośrednie połączenie z przystanią promową, skąd dostajemy się do samego centrum miasta czyli na plac Świętego Marka tramwajem wodnym Alilaguna (łodzie w żółtym kolorze). Przejazd trwa 70 minut, koszt 15 € w jedną stronę, w obie strony 27 €.

Hotelik mamy usytuowany 100 metrów od placu Świętego Marka. Skromny, ale spełniający nasze oczekiwania i to co najważniejsze w samym centrum Wenecji.

Plac Świętego Marka

Plac ma kształt wydłużonego czworoboku, zamkniętego od wschodniej strony Bazyliką, natomiast od pozostałych trzech stron zabudową dwupiętrowych, starych Prokuracji z podcieniami na parterze. Wokół placu znajdują się najważniejsze punkty turystyczne Wenecji: Bazylika Świętego Marka, Wieża Zegarowa, Dzwonnica, Pałac Dożów, Muzeum Corner.

Przy placu Świętego Marka pod arkadami działa od 1720 roku najstarsza kawiarnia we Włoszech Caffe Florian. Wenecja była jednym z pierwszych miast europejskich, do którego zaczęto sprowadzać i podawać kawę. Warto wejść, żeby poczuć niezwykły klimat tej kawiarni-cukierni. No cóż, nie jest to tania atrakcja – filiżanka czekolady 13 €.

Dzwonnica Świętego Marka (Campanile di San Marco)

Najwyższa budowla w Wenecji (98,6 metra), jest symbolem miasta, widoczna prawie z każdego miejsca w Wenecji, stanowiąc dobry punkt orientacyjny. Na szczęście w środku jest winda, więc nie musimy się wspinać po schodach na piechotę, zwłaszcza, że taras widokowy jest mniej więcej na wysokości 20 piętra. Cena biletu 10 €, ale warto, ponieważ widok na całe miasto jest imponujący.

Wieża Zegarowa (Torre dell’Orologio)

Budowę ukończono w 1506 roku. Na szczycie Wieży umieszczone są dwa posągi Maurów uderzających młotami co godzinę w dzwon. Na frontowej ścianie jest zegar pokazujący godziny w bocznych okienkach (cyframi rzymskimi godziny i arabskimi minuty), pory roku, fazy księżyca i położenie słońca w kolejnych znakach zodiaku. Powyżej zegara rzeźba Madonny z Dzieciątkiem, a nad nią skrzydlaty Lew Świętego Marka.

Bazylika Świętego Marka (Basilica di San Marco)

Pomysł pochowania Świętego Marka Ewangelisty związany był z legendą według której Święty Marek podczas morskiej podróży do Rzymu zatrzymał się na weneckiej lagunie i tam objawił się anioł, który akurat przemówił do niego po łacinie słowami; Pax tibi, Marce evangelista meus, tym samym określając miejsce pochówku. Niestety Święty Marek został zamordowany w Aleksandrii i tam pochowany. W 828 roku kupcy weneccy podczas podróży do Aleksandrii wykradli szczątki Świętego i przewieźli do Wenecji. Początkowo relikwie przechowywano w kaplicy Pałacu Dożów, następnie przystąpiono do budowy okazałej Bazyliki jako miejsca spoczynku patrona Wenecji. Skrzydlaty Lew, symbol św. Marka, przytrzymujący otwartą księgę z wyrytymi słowami anioła stał się herbem republiki weneckiej. Na przestrzeni wieków weneccy kupcy i żeglarze przywozili z całego świata kolumny, mozaiki, płaskorzeźby, które były wkomponowywane w mury bazyliki. Niewątpliwie Bazylika Świętego Marka odzwierciedla potęgę Republiki Weneckiej swoim bogactwem i przepychem.

Bilety do Bazyliki Świętego Marka najlepiej kupić przez internet na konkretną godzinę, tym samym ominiemy stanie w dosyć długiej, czasochłonnej kolejce do kasy biletowej. Wewnątrz w Bazylice można dokupić dodatkowo bilet do Złotego Ołtarza (5 €) oraz na taras widokowy na dachu i do muzeum mozaiki i arrasów (7 €). Niestety w Bazylice nie obowiązują żadne zniżki.

Złoty Ołtarz (Pala d’Oro)

Za głównym ołtarzem znajduje się niezwykle cenny zabytek sztuki bizantyjskiej okresu średniowiecza. Złoty ołtarz ma wielkość 3,4 x 1,4 metra i składa się z 80 emaliowanych płytek z postaciami różnych świętych. Całość ozdobiona jest kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi w tym 1300 pereł, 300 szmaragdów, 300 szafirów, 400 granatów i 15 rubinów. W centrum ołtarza umieszczony jest Jezus Chrystus w stroju bizantyjskiego cesarza, otoczony przez czterech Ewangelistów.

Pałac Dożów i Most Westchnień (Palazzo Ducale & Ponte dei Sospiri)

Pałac Dożów czyli władców Wenecji został wybudowany w tym miejscu na początku IX wieku. Ponieważ była to budowla drewniana, więc uległa zniszczeniu podczas pożaru. Kilka następnych odbudowanych, drewnianych pałaców również nie oparło się pożarom. Dopiero w XIV-XV wieku wybudowano murowany pałac, który w następnych latach był kilkakrotnie przebudowywany. To co, najbardziej mnie zachwyciło – to niezwykle bogato zdobione sufity. Złote, masywne stiuki oraz ciekawe obrazy pozostawiają wrażenia nie do zapomnienia.

Dziedziniec – otoczony portykami charakterystycznymi dla architektury weneckiej. Północną ścianę dziedzińca stanowi Bazylika Świętego Marka, w której znajdowała się kaplica dożów i bezpośrednie przejście do Bazyliki. Na środku dziedzińca są dwie studnie z brązu. Z dziedzińca na piętro prowadzą bogato zdobione Złote Schody. Obok schodów na pierwszym piętrze znajduje się bocce di Leone – paszcza lwa lub usta potępienia czyli miejsce do którego można było anonimowo denuncjować malwersacje, zbrodnie, zdrady oraz donosić o oszustwach.

Sala Wielkiej Rady – rzeczywiście jest bardzo duża. Ma 53 metry długości, 25 metrów szerokości i 10 metrów wysokości. Na ścianie za tronem można podziwiać największy obraz świata Raj namalowany przez Jacopo Tintoretto o wymiarach 22×7 metrów.

Więzienie

Most Westchnień – jeden z najbardziej znanych mostów Wenecji, na tle którego obowiązkowy należy zrobić sobie zdjęcie. Nazwa mostu pochodzi od westchnień więźniów, którzy w drodze na wykonanie wyroku po raz ostatni oglądali świat.

Canale Grande

Największy kanał wenecki o długości 3,8 kilometra i dzielący miasto na dwie części. Ciągnie się od Placu Świętego Marka najbardziej turystycznej części miasta, aż do Placu Roma gdzie znajduje się dworzec kolejowy i autobusowy oraz nabrzeża portowe. Wzdłuż kanału można podziwiać piękne kamienice z fasadami w stylu weneckim. Przepłynięcie tramwajem wodnym od początku do końca kanału trwa około 40 minut.

Cena jednorazowego skorzystania z tramwaju wodnego to 9,50 €. Bilet całodniowy na dowolną ilość przejazdów to 25 €. Można też kupić bilety dwu lub trzydniowe.

Most Rialto (Ponte Di Rialto)

Najbardziej znany most wenecki znajduje się nad Canale Grande. Początkowo był drewniany, ale ponieważ kilkakrotnie ulegał zawaleni oraz spaleniu, podjęto decyzję o wybudowaniu szerokiego mostu murowanego. Budowę ukończono w 1590 roku. Most ma 48 metrów długości i 22 metry szerokości. Dla wzmocnieni łuku mostu w dno kanału po obu stronach zostało wbitych po sześć tysięcy dębowych pali. Na most prowadzą trzy rzędy schodów oraz a po bokach rozmieszczone są dwa rzędy luksusowych sklepików jubilerskich i pamiątkarskich.

Muzeum Pałac Grimani (Pallazo Grimani di Santa Maria Formosa)

Oryginalny średniowieczny pałac, który należał do rodziny Grimani do 1865 roku. Następnie przez ponad sto lat ulegał dewastacji. Od czasu kiedy budynek został przejęty przez państwo i objęty nadzorem konserwatora zabytków został w długim procesie renowacji przywrócony do dawnej świetności. Niestety pomieszczenia są wyposażone są w bardzo ograniczonym stopniu, tym niemniej możemy podziwiać piękne sufity, stiuki, freski na ścianach oraz kominki i rzeźby. Może z czasem znajdą się tu meble i tkaniny, co na pewno podniosło by walory tego pałacu.

Muzeum Pałac Moceniego (Palazzo Moceniego)

W odnowionym w 2013 roku pałacu udostępniono zwiedzającym dwanaście pomieszczeń na pierwszym piętrze wyposażonych w meble i sprzęty odzwierciedlające różne aspekty życia weneckiego szlachcica w okresie XVII do XVIII wieku. W salach rozstawione są manekiny w strojach z epoki. To, co zwróciło moją szczególną uwagę to garderoba w której jest się około 50 męskich kamizelek oraz niezwykłe żyrandole, wykonane ze szkła weneckiego.

Palazzo Contarini del Bovolo

Żeby dotrzeć w to miejsce i zobaczyć XV-to wieczny klejnot architektury weneckiej niewątpliwie trzeba użyć GPS-a. Bardzo wąską uliczka doprowadza się do niewielkiego dziedzińca otoczonego mieszkalnymi kamieniczkami i nagle stajemy przed niezwykłą, zewnętrzną, czteropiętrową, spiralną klatką schodową z wieloma łukami, kolumienkami i balustradami przyległą do niepozornego pałacu rodziny Contarini.. Z okrągłego tarasu widokowego na ostatnim piętrze rozpościera się wspaniała panorama Wenecji. Drugie piętro pałacu zajmuje galeria sztuki z okresowymi wystawami.

Muzeum Historii Marynarki (Museo Storico Navale)

W pobliżu Arsenału znajduje się duże, pięciopiętrowe Muzeum Historii Marynarki ukazujące różnorodność łodzi wiosłowych i żaglowych, statków oraz zdobień na przestrzeni wieków. Bardzo liczne modele i przekroje łodzi transportowych oraz bojowych obrazują rozwój szkutnictwa w na różnych kontynentach. Ciekawe muzeum prezentujące historię marynarki od starożytności do współczesności.

Galeria Peggy Guggenheim (Palazzo Venier dei Loeni)

Muzeum sztuki nowoczesnej i współczesnej. Zbiory malarstwa, grafiki i rzeźby pochodzą z prywatnej kolekcji Peggy Guggenheim. Możemy zobaczyć tu dzieła między innymi Picassa, Miro, Kandinskiego i Dali oraz wielu innych znanych twórców reprezentujących kubizm, futuryzm, abstrakcję, surrealizm, ekspresjonizm i abstrakcję. W ogrodzie zostały pochowane prochy Peggy Guggenheim, a w pobliżu zostało pogrzebanych 14 ulubionych psów rasy Lhasa apso, które towarzyszyły jej przez ponad 30 lat.

Teatro La Fenice

Budynek teatru opery weneckiej wybudowany w 1792 roku, od początku stał się jednym z czołowych teatrów we Włoszech i na świecie. Wielu kompozytorów, między innymi Verdi, Bellini, Rossini, pisało swoje dzieła operowe z myślą scenie weneckiej. Nazwa La Fenice (Feniks) odzwierciedla trudną drogę do otwarcia teatru. Początkowo podczas budowy wybuchł pożar, następnie spory prawne o prawo do gruntu. Od czasu otwarcia dwukrotnie spłonął i ponownie był odbudowywany jak feniks z popiołów.

Liberia Acqua Alta

Ekscentryczna księgarnia, ciekawostka, ale przyciągająca turystów. Wchodząc do środka czujemy się jak w starym antykwariacie. Książki leżą na stosach, w gondolach, wannach i baliach niby bez ładu i składu, ale na pewno każdy coś tam może znaleźć dla siebie. Książki stare mieszają się z nowymi. Różnorodność językowa i tematyczna. Totalny chaos. Na końcu tej dziwnej księgarni znajduje się niewielki dziedziniec, gdzie z popaczkowanych książek, zniszczonych przez wysoką wodę, ułożone są schody stanowiące atrakcję dla turystów. Trzeba chwilę postać w kolejce, żeby zrobić sobie zdjęcie na stosie książek.

W samej Wenecji jest ponad 60 kościołów. Przy niektórych placach znajdują się dwa kościoły, albo są w bezpośrednim sąsiedztwie. Większość kościołów jest całkowicie zamknięta, niektóre otwierają się tylko w celach liturgicznych i tylko nieliczne dostępne są dla turystów. W większości żeby wejść do wnętrza trzeba kupić bilet wstępu za 2-3 €

Poniżej krótki opis kościołów, które udało mi się zwiedzić.

Bazylika Matki Boskiej ( Santa Maria della Salute)

Barokowa bazylika znajdująca się przy Canale Grande jest jedną z najbardziej charakterystycznych budowli Wenecji. Budowa została zainicjowana dekretem senatu z 1630 roku, jako wotum dziękczynne dla Matki Boskiej za położenie kresu epidemii dżumy. Podczas epidemii zmarła ponad 1/3 mieszkańców tego miasta.

Kościół Matki Boskiej z Formosa (Santa Maria Formosa)

Renesansowy kościół zbudowany na przełomie XV i XVI wieku. Był to pierwszy kościół w Wenecji, który otrzymał Maryjne wezwanie.

Bazylika Wniebowzięcia Marii Panny (Basilica Santa Maria Glorioza dei Frari)

Największy kościół gotycki w Wenecji. Bazylika wraz z klasztorem założonym w XIII wieku stanowią kompleks zakonu franciszkanów. Nad ołtarzem umieszczony jest obraz Tycjana Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. W Bazylice można zobaczyć liczne grobowce, między innymi: grobowiec Tycjana wzniesiony w trzysta lat po jego śmierci, obok ołtarza głównego nagrobek Monteverdiego oraz bardzo ciekawy w kształcie piramidy z białego marmuru grobowiec słynnego włoskiego rzeźbiarza Antonio Canova, w którym złożone jest jego serce.

Bazylika Świętego Jana i Pawła (Basylica Santi Giovanni e Paolo)

Jest uważana za drugi najważniejszy kościół po bazylice Świętego Marka z uwagi na miejsce pochówku ważnych i znanych osobistości miasta w tym 25 dożów. Bazylika wybudowana w stylu gotyku weneckiego, wykazuje duże podobieństwo do bazyliki Santa Maria Glorioza dei Frari.

Scuola Grande di San Marco

Budynek w bezpośrednim sąsiedztwie Bazyliki Świętego Jana i Pawła. W XV wieku był gmachem najbogatszej weneckiej szkoły zrzeszenia religijnego. Do czasów współczesnych przetrwała fasada oraz krużganki. Obecnie jest to wejście główne do szpitala miejskiego.

Kościół Świętego Mojżesza (Kościół San Moise)

Kościół w stylu barokowym z XVII wieku. Fasada posiada bardzo bogatą dekorację rzeźbiarską. Na niewielkiej przestrzeni przedstawiono liczne posągi świętych, różnych postaci oraz rzeźby zwierząt. Nad środkowym wejściem znajduje się statua fundatora świątyni Vicenzo Finiego, zaś nad bocznymi wejściami dwaj inni członkowie tego rodu.

Murano

Wyspa w pobliżu Wenecji słynąca z wieloletniej tradycji wytwarzania szkła ozdobnego. Pierwszą hutę szkła na Murano otwarto w XIII wieku. Następnie wszystkie piece szklarskie z Wenecji przeniesiono na wyspę, co miało ograniczyć występowanie pożarów w mieście. Na Murano jest niezliczona liczba sklepów z produktami lokalnych hut szkła. Niektóre huty organizują pokazy podczas, których można obserwować w jaki sposób powstają szklane cudeńka. Podczas takiego pokazu mistrz szklarstwa wykonuje wazonik metodą dmuchaną oraz konika metoda ciągniętą. Fascynujący spektakl, aczkolwiek trwający około 20 minut i kosztujący 5 €.