LAOS Luang Prabang okolice miasta

Listopad 2023 r.

Luang Prabang chociaż jest niewielkim zaledwie pięćdziesięciotysięcznym miasteczkiem, to mieszkańcy świetnie wiedzą, że turystyka jest źródłem dobrego dochodu. W centrum miasta znajduje się biuro informacji turystycznej posiadające bogatą ofertę wycieczek po okolicy, map i przewodników. Samo miasto to niekończący się ciąg hoteli i restauracji. Do Luang Prabang można się dostać korzystając z międzynarodowego lotniska. Między Wientian (stolica Laosu), a Luang Prabang kursuje expressowy pociąg.

Wodospady Kuang Si

Około 30 kilometrów na południowy zachód od Luang Prabang znajduje się jedna z najpiękniejszych atrakcji turystycznych Laosu. Z Luang Prabang można dojechać różnymi środkami transportu do punktu z kasami. Następnie przesiadka do elektrycznych busików (ekologicznych), które dowożą do bramy wejściowej na teren parku. Przed wejściem oczywiście jest targowisko z pamiątkami, rękodziełem, ubraniami oraz różnościami do zjedzenia lub wypicia.

Schodkowo położone kaskady prowadzą do głównego wodospadu o wysokości 60 metrów. Woda przepływająca przez skały wypłukuje cząsteczki wapnia zawierającego duże ilości węglanu wapnia, które odbijając światło słoneczne powoduje, że woda ma oszałamiająco turkusowo niebieski kolor. A wszystko to otoczone soczystą zielenią tropikalnej dżungli między innymi okazałymi, wiecznie zielonymi drzewiastymi fikusami.

Dla tych, którzy lubią robić zdjęcia, to prawdziwy raj. W każdym miejscu można wykonać piękne zdjęcia.

W każdym miejscu można się kąpać, woda jest ciepła, dno piaszczyste i grunt pod nogami osiągalny. Taka kąpiel to czysta przyjemność.

Według lokalnej legendy wodospady Kuang Si powstały, gdy mądry starzec w poszukiwaniu wody zaczął kopać głęboko w ziemi aż trysnęła woda. Wtedy pod wystającą skałą zamieszkał złoty jeleń jako uosobienie wdzięku, szybkości i piękna. Od tej opowieści pochodzi nazwa Kuang Si: kuang-jeleń, si-kopać. Niestety legendarnej skały, pod którą zamieszkał jeleń już nie ma, gdyż w 2010 roku w trakcie trzęsienia ziemi oderwała się i spadła w dół.

Zaraz po wejściu na teren parku znajduje się spora zagroda z azjatyckimi niedźwiedziami czarnymi zwanym również niedźwiedziem himalajskim lub księżycowym. Gatunki, którym grozi wyginięcie ze względu na wykorzystywanie ich żółci oraz różnych organów w medycynie ludowej. Zwierzęta znajdujące się w tym Centrum Ratunkowym zostały odebrane nielegalnym handlarzom i kłusownikom. Teraz mogą się cieszyć dobrymi warunkami i bezpieczeństwem do końca życia.

Ban Xang Khong

Wioska na obrzeżach Luang Prabang znana z rzemieślniczego wyrobu papieru czerpanego saa oraz ręcznego tkania tkanin jedwabnych.

Papier czerpany – saa

Początkowo papier saa był produkowany dla mnichów, którzy używali go do zapisywania swoich pieśni. Z czasem zaczęło wzrastać zainteresowanie różnych firm i turystów tym wykonywanym ręcznie w sposób tradycyjny papierem ozdabianym lokalnymi kwiatami.

Do produkcji papieru saa używana jest odmiana krzewiastego drzewa morwowego zwanego morwą papierową (ton po saa), która dojrzewa w ciągu 6-12 miesięcy. Aby zrobić papier saa, wycina się 3-5 gałęzi z drzewa i usuwa się zewnętrzną korę. Paski wewnętrznej kory pozostają i są suszone, następnie kilkakrotnie moczone i gotowane, a na koniec rozdrabniane. Powstałą w ten sposób papkę rozkłada się na specjalnych ramach, ozdabiając kwiatami i całość suszy. Jedna pracownica dziennie może wykonać 100 takich arkuszy. Z powstałych arkuszy papieru wykonuje się ozdobne kartki, koperty, latarnie, wachlarze, torby na prezenty oraz obrazy.

Produkcja jedwabiu

W sąsiednim pomieszczeniu pokazany jest cykl produkcyjny nici jedwabnych. Od jajeczek, przez gąsienice do kokonów. Następnie nici są farbowane i dalej na warsztatach tkackich ręcznie wykonywane są piękne ozdobne tkaniny.

Wycieczka w górę Mekongu

Ban Xang Hai

Wioska położona około 25 kilometrów od Luang Prabang w górę Mekongu. Kiedyś słynęła z wyrobów ceramicznych obecnie z produkcji domowego alkoholu lao-lao, który używany jest również podczas ceremonii błogosławieństwa. Słowo lao-lao oznacza „alkohol laotański”. Dwa dźwięki lao mają różną wymowę i różne znaczenie. Po krótkim wykładzie o tym jak się produkuje bimber dostajemy do spróbowania po kieliszku tak zwanej whisky laotańskiej. Pozwoliłam sobie spróbować to, co wypływało z tej tak zwanej kolumny destylacyjnej czyli beczki na ognisku i okazało się, że była to czysta woda. Ot, taki teatrzyk dla turystów. Podobno jeszcze nie tak dawno serwowano tu whisky z niedźwiedzimi łapami, kośćmi tygrysa lub wężami, która miała wpływać na zwiększenie męskości i sprawności seksualnej. Na szczęście przepisy dotyczące ochrony zwierząt zakazują takich procederów. Tym niemniej na czarnym rynku nadal można dostać takie napitki.

Świątynia Sang Hai

Buddyjska nad rzeką Mekong w miejscowości Ban Xaung Hai. W małej wiosce znajduje się bardzo kolorowy kompleks świątynny Sang Hai. Na frontowej ścianie świątyni znajdują się trochę zaniedbane freski przedstawiające sceny z historii buddyzmu. Trochę mnie zaskoczyły niektóre bardzo brutalne sceny.

Jaskinie Pak Ou

Dwie jaskinie położone 30 kilometrów na północ od Luang Prabang nad Mekongiem, do których można się dostać jedynie drogą wodną. Jaskinia podzielona jest na dwie części: jaskinię górną – Tham Theung i dolną – Tham Ting. W obu jaskiniach znajduje się łącznie ponad 4 000 posążków Buddy różnej wielkości i w różnych pozycjach. Co roku (w kwietniu) podczas obchodów laotańskiego Nowego Roku do jaskiń przybywa wielu wiernych aby uczestniczyć w uroczystościach obmywania posążków w świętym źródełku w nadziei pomyślności w kolejnym roku.. Od XVIII do 1975 roku, każdego roku król, rodzina królewska i mieszkańcy Luang Prabang odbywali pielgrzymkę do jaskini w ramach noworocznych obrzędów.

Jaskinia górna Tham Theung

Górna jaskinia usytuowana jest 60 metrów nad poziomem rzeki i prowadzi do niej ponad 200 schodków, co stanowi spore wyzwanie. Do jaskini wchodzi się przez rzeźbione drewniane ramy, na których kiedyś było dwoje masywnych drzwi. Na postumencie obok wejścia siedzi złoty posąg Buddy. Wewnątrz jaskinia ma ponad 50 metrów długości i jest słabo doświetlona. Na lewo od wejścia znajduje się niewielka budowla, w której drewnianą rzeźbioną rynną płynie święte źródełko do uroczystego obmywania posążków Buddy.

Jaskinia dolna Tham Ting

Jest charakterystycznym punktem orientacyjnym widocznym z rzeki Mekong. Centralnym punktem dla zwiedzających jest ołtarz znajdujący się najbliżej wejścia, gdzie składane są ofiary z kwiatów, kadzideł i świec. Wejścia strzegą figury lwów. Biała postać pustelnika Ramayagi siedząca powyżej głównego ołtarza kojarzona jest z medycyną ludową. Najwyższą platformę wieńczy konstrukcja przypominająca stupę. W dolnej jaskini znajduje się ponad 2500 posążków Buddy. Typowe pozycje przedstawiające ważne etapy życia Buddy: