PERU Lima i muzea związane z historią Peru

czerwiec 2022

Muzeum Larco Museo Larco

Muzeum zostało założone w 1926 roku przez Rafaela Larco Hoyle, prekursora peruwiańskiej archeologii, prawdziwego pasjonata sztuki prekolumbijskiej. W Peru przez wiele lat funkcjonowała zasada, że wykopane z ziemi przedmioty należą do jego znalazcy. Dopiero w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku zostało ustanowione prawo dotyczące znalezisk archeologicznych.

Rafael Larco skupował wszelkie znaleziska i  zamienił swoją piękną XVIII wieczną rezydencję w stylu kolonialnym na muzeum archeologiczne, które nadal jest własnością rodziny. W muzeum znajduje się ponad 45 000 eksponatów. W niektórych salach ustawione na półkach jak w magazynie. Ciekawsze eksponaty, pięknie podświetlone wystawione są w osobnych salach. Na terenie znajduje się dodatkowo kilka pomieszczeń z ceramiką przedstawiająca sceny erotyczne.

Muzeum Larco to nie tylko muzeum archeologiczne, ale również niewielki ogród botaniczny. Przepiękne bugenwille we wszystkich możliwych kolorach, różne sukulenty oraz wiele innych ciekawych, egzotycznych roślin przyciągają wzrok i zachwyca swoim pięknem.

Muzeum de Sitio Pucllana Museo de Sitio Pucllana

W centrum Limy w dzielnicy Mirafiore znajdowało się spore wzgórze zajmujące ponad 20 hektarów. Ponieważ były to atrakcyjne tereny dla deweloperów, zaczęto prowadzić pracę budowlane,  podczas których okazało się, że jest to ogromne stanowisko archeologiczne. Po długich sporach między deweloperami, a Ministerstwem Kultury udało się zachować tylko 6 hektarów tego dziedzictwa narodowego. W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku rozpoczęto prowadzenie prac wykopaliskowych, a część terenu w 1981 roku został udostępniona turystom. Działalność archeologiczna nadal jest prowadzona i podobno potrzeba jeszcze 20-30 lat, żeby odkopać całość. Nikt nie jest wstanie ocenić jakie bogactwa jeszcze znajdują się w ziemi. Dotychczasowe odkrycia wskazują, że ogromne. Góra w najwyższym miejscu ma 18 metrów wysokości i domyślać się,  że wewnątrz znajdują się groby, tunele, przejścia i tajemne komnaty.  Tylko jak się dostać do wnętrza?

Jest to święte miejsce poświęcone Morzu i Ziemi. Na centralnie położonym wielkim placu regularnie odprawiano obrzędy związane z kultem, a gromadzący się tam ludzie zajmowali się również wymianą handlową różnych produktów.

Budowla wykonana została z materiału dostępnego w tym terenie czyli gliny,  piasku, ptasich jajek oraz glonów wyrzucanych na brzeg oceanu.  Z tych surowców formowano cegły,  które były suszone na słońcu i ustawiane jak książki na półkach w bibliotece. Zastosowane materiały oraz sposób budowania oparł się wszystkim trzęsieniom ziemi, które wielokrotnie nawiedzały Limę.

Według badań przyjmuje się, że budowa ceglanej piramidy zajęła ponad 300 lat i działo się to między 200, a 700 rokiem n.e. Świątynię stawiano na kolejnych nieregularnych  poziomach.  Na każdym poziome znajdowały się cmentarze. W odkopanych dołach grobowych można zobaczyć zmarłych chowanych w pozycji kucznej z twarzą zwróconą ku zachodowi, obkładanych przedmiotami związanymi z ich codziennymi czynnościami.  Niejednokrotnie zabijano i dokładano noworodki wierząc, że ułatwią one zmarłym przejście do nowego życia.  Kiedy cmentarz się zapewnił, budowane było na nim kolejne piętro.

Ponieważ liczba turystów wchodzących na teren Huaca Pucllana jest limitowana, dlatego bilety trzeba kupować wcześniej z podaniem nazwiska i danymi posiadanego dokumentu. Po przybyciu na miejsce, co godzinę na teren wpuszczana jest grupa osób tylko z imiennej listy.

Dworzec Desamparados

Stacja Desamparados (Estación de Desamparados) Trzypiętrowy budynek dworca, którego budowę ukończono w 1912 roku, znajduje się na tyłach Pałacu Prezydenckiego. Stacja została nazwana na cześć znajdującego się w sąsiedztwie kościoła Matki Boskiej Opuszczonych Nuestra Señora de los Desamparados  i była stacją początkową dla kolei trans andyjskiej Lima–La Oroya długości 219 kilometrów. Projektantem i budowniczym tej trasy kolejowej, której trasa była położona najwyżej na świecie (4800 m n.p.m.) był Ernest Malinowski. Na dworcu znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona Ernestowi Malinowskiemu, aczkolwiek dworzec Desamparados został wybudowany w kilkanaście lat po jego śmierci.

Obecnie w budynku stacji Desamparados znajduje się Dom Literatury Peruwiańskiej.

Callao

Callao, to obecnie przedmieście Limy, a jednocześnie okno na świat dla Peru. W tym miejscu znajdują się największy i najważniejszy port morski, stocznie oraz baza marynarki wojennej Peru. W Callao znajduje się również jeden z większych w Ameryce Łacińskiej, Międzynarodowy Port Lotniczy imienia Jorge Chaveza, z którego korzystają wszyscy przylatujący do Limy.

Twierdza Króla Filipa Fortaleeza del Real Felipe

Twierdza znajduje się obecnie na przedmieściach Limy w dzielnicy Callao. Od czasu przybycia Pizzaro na ziemie inkaskie, Callao stało się głównym portem, z którego wysyłano do Europy liczne statki pełne złota, srebra i dóbr lokalnej kultury. Ponieważ w tamtych czasach zdarzały się napady piratów lub różnych watażków, powstała potrzeba wybudowania twierdzy w celu obrony portu. W latach 1640-1647 powstały mury obronne wokół miasta, które sto lat później podczas silnego trzęsienia ziemi i tsunami, uległy znacznemu zniszczeniu. Już w tym samym 1747 roku podjęto decyzję o budowie nowoczesnej fortyfikacji, spełniającej wszystkie potrzeby ochrony portu. Budowa trwała 20 lat, a w następnych stuleciach była tylko rozbudowywana o kolejne magazyny broni, cysterny na wodę czy inne pomieszczenia niezbędne do działalności twierdzy. Twierdza w Callao jest jednym z największych dzieł architektury militarnej na kontynencie południowoamerykańskim.

Twierdza ma kształt pięciokąta zakończonego na każdym wierzchołku bastionem, które noszą imiona królów, królowych lub regionów hiszpańskich. Powierzchnia całego obiektu wynosi 7 hektarów i należy do dowództwa wojsk peruwiańskich, które tam obecnie stacjonują.

Na terenie twierdzy znajduje się dosyć specyficzne więzienie w kształcie półkolistego korytarza o długości 25 metrów i szerokości 60 centymetrów zakończonego zakratowanym oknem. Więzienie początkowo przeznaczone było dla 50 więźniów, ale podobno wpychano tam do 150 osób. Więźniowie musieli stać jeden za drugim bez możliwości ruchu. Jeżeli ktoś umarł i osuwał się pod nogi, to tak już pozostawał. Od czasu do czasu podawano wapno w celach „sanitarnych” aby przesypać fekalia i rozkładające się szczątki ludzkie.

Tyle historii, a teraz trochę ciekawostek:

Muzeum Ernesta Malinowskiego

W byłych magazynach amunicji znajduje się niewielkie muzeum historii wojny z Hiszpanią w 1866 roku, której aktywnym uczestnikiem był Ernest Malinowski. Z powodu pandemii muzeum zamknięte od dwóch lat, ale dzięki interwencji pana Jana Zakrzewskiego jednego z założycieli Stowarzyszenia Rodzin Peruwiańsko-Polskich w Peru „Dom Polski”, otwarto specjalnie dla nas i mogliśmy zapoznać się ze zgromadzonymi tam eksponatami.

Ernest Malinowski najpierw brał udział w przygotowaniu twierdzy do wojny z Hiszpanią. To dzięki realizacji jego pomysłów, jak na tamte czasy niezwykle rewolucyjnych, ogromne armaty mogły poruszać się po szynach i miały możliwość obracania się. Wprowadził nowatorskie metody łączności wszystkich stanowisk obrony. Każde stanowisko posiadało własny telegraf, dzięki któremu nawet z najdalszych odcinków obrony spływały aktualne informacje do sztabu dowodzenia. Brał również czynny udział w wojnie z Hiszpanią w 1866 roku, jako żołnierz walczący w jednym z przyczółków. Wybuch hiszpańskiej bomby spowodował śmierć Jose Galvez ministra Wojny i Marynarki Wojennej Peru, co przyczyniło się do powstania zamętu i chaosu wśród obrońców twierdzy. Wówczas Ernest Malinowski podniósł flagę narodową Peru na znak przejęcia dowodzenia i swoją postawą dał impuls do dalszej walki. Od tej chwili szala zwycięstwa zaczęła zdecydowanie przechylać się na stronę Peru. Tego samego dnia hiszpańska armada wycofała się z wód terytorialnych Peru, a Malinowski został uznany bohaterem narodowym Peru i otrzymał Order Obrońców Callao oraz Honorowe Obywatelstwo Peru.

Pomnik w Callao

Na nabrzeżu znajduje się pomnik przedstawiający ten fragment fortyfikacji, w którym znajdował się jeden z punktów obrony i dowodzenia w wojnie z Hiszpanią oraz miejscu, w którym zginął Jose Galvez minister wojny.

Świat jest mały. Wybierając się na wycieczkę do Peru dowiedziałam się, że bliski krewny mojej synowej mieszka od ponad czterdziestu lat w Limie. Podczas studiów w Szczecinie poznał piękną Peruwiankę i wyemigrował za nią na drugi koniec świata. Dzięki kotaktom rodzinnym mogliśmy spotkać się w Limie. Jan Zakrzewski współzałożyciel Stowarzyszenia Rodzin Peruwiańsko-Polskich w Peru „Dom Polski” w Limie zabrał mnie i umożliwił zwiedzenie dwóch arcyciekawych miejsc w Limie, które nie są obięte programem zorganizowanych wycieczek. Były to Twierdza w Calao oraz Muzeum Huaca Pucllana.

Janku, jescze raz dziękuję i do zobaczenia 🙂

Dziękuję, że jesteś ze mną :).

Mam nadzieję, że zainteresował Cię mój wpis.

Czy chcesz zadać jakieś pytanie? Może napisać coś miłego? A może masz jakieś uwagi do tekstu ?

Śmiało, poniżej możesz to zrobić!

Jeśli podobał Ci się ten wpis, możesz udostępnić go znajomym. 

Dziękuję

Ola

Zapraszam do polubienia mojej strony na Facebooku, dzięki której możesz być na bieżąco z moimi wpisami z kolejnych podróży.

www.facebook.com/seniorturysta1