HISZPANIA Majorka – Palma de Mallorca – muzea, które warto odwiedzić

Maj 2024 rok

Muzea na Majorce otwierane są zazwyczaj o godzinie 10.00, a ostatni zwiedzający wpuszczani są o 17.00 – 17.00.

Bilety: w wielu miejscach dzieci do lat 16 są bezpłatnie, a w niektórych mają zniżki. Emeryci podobnie – raz bilety ulgowe obowiązują, innym razem nie. W niektórych muzeach są godziny biletów bezpłatnych i tak na przykład w Pałacu Almudaina w środę i niedzielę od 15:00 do 18:00 za okazaniem dokumentu osobistego i podaniu narodowości. W Muzeum Sztuki Współczesnej Es Baluard ponieważ byłyśmy jedynymi chętnymi do zwiedzania, to pan machną ręką i wpuścił nas za darmo. Najdroższy bilet jaki płaciłam to do katedry – 10€, a najtańszy do Zamku Bellver – 2€.

W każdym razie jest co zwiedzać i nie jest prawdą, że można wszystko zobaczyć w Palmie w dwa dni. Myślę, że tydzień to wystarczający czas, żeby dużo zwiedzić i spędzić wspaniały czas na tej pięknej wyspie.

Pałac Almudaina (Palace de l’Almudaina)

Jeden z najważniejszych zabytków Majorki. Pałac wybudowano w czasach dominacji muzułmańskiej i pełnił funkcję ufortyfikowanego pałacu (alkazar). Nazwa Almudaina pochodzi od arabskiego słowa Almudena, co oznacza fortecę. W XIII wieku pałac przeszedł w posiadanie monarchii hiszpańskiej. Od tego czasu wprowadzono wiele zmian architektonicznych. Kompleks pałacowy Almudeina składa się z prostokątnej wieży, w której mieścił się Pałac Królewski, Pałacu Królowej, Sali zwanej Tinell, Kaplicy Królewskiej i dziedzińców. Wewnątrz znajdują się odrestaurowane komnaty królewskie wyposażone w arassy oraz meble pochodzące z różnych epok. Białe marmurowe lwy na dziedzińcu są przypomnieniem muzułmańskiej przeszłości zamku.

Dziś jest to letnia rezydencja wykorzystywana przez hiszpańską Rodzinę Królewską podczas wakacji oraz na potrzeby oficjalnych uroczystości w okresie letnim przez Jego Wysokość Króla Hiszpanii.

Łaźnie Arabskie (Banys Arabs)

Łaźnie Arabskie pochodzące z X – XI wieku znajdują się w historycznym centrum miasta i są jednym z lepiej zachowanych świadectw muzułmańskiej dominacji na wyspie. Wzorowane na rzymskich łaźniach były miejscem spotkań towarzyskich i biznesowych, formą wypoczynku oraz możliwością utrzymania higieny osobistej. W islamie obowiązuje zasada wadu (ablucji) czyli obmycia ciała przed przystąpieniem do modlitwy.

Łaźnia składa się z dwóch pomieszczeń, które służyły do kąpieli i odpoczynku. Na szczególną uwagę zasługuje pomieszczenie do gorących kąpieli (caldarium) z owalną kopułą, wspartą na 12 kolumnach z czego każda jest inna. Prawdopodobnie zostały sprowadzone z ruin różnych budynków bizantyjskich, rzymskich i muzułmańskich. W kopule znajdują się otwory przepuszczające światło słoneczne. Podłoga w tym pomieszczeniu jest podwójna ze szczelinami, z których wydostawała się gorąca para. Drugie niewielkie pomieszczenie sklepione dachem, prawdopodobnie była to sala przeznaczona do wypoczynku (tepidarium). Z łaźni wychodzi się wprost na niewielki, ale bardzo urokliwy dziedziniec z bujną roślinnością, który stanowił przyjemne miejsce na ochłodę po gorącej kąpieli.

Zamek Bellver (Bellver Castele)

Położony na ponad 100 metrowym wzgórzu, skąd rozciąga się wspaniały widok na stolicę Majorki oraz zatokę. Nazwa bell ver oznacza w języku staro katalońskim – piękne widoki. Niestety autobusy miejskie nie dojeżdżają pod sam zamek, więc od najbliższego przystanku autobusowego trzeba pokonać 560 schodów (wiem, bo policzyłam), ale warto bo widoki są naprawdę wspaniałe.

Sam zamek jest niezwykle ciekawym zabytkiem architektonicznym, gdyż jest jedynym okrągłym zamkiem w Hiszpanii, a z pośród nielicznych w Europie jest najstarszym. Dwupoziomowy pałac otaczający dziedziniec, trzy okrągłe wieże obronne oraz wolnostojąca wieża Torre del Homenaje połączona z zamkiem niewielkim mostkiem nadają budowli funkcję twierdzy obronnej. Twierdza powstała na początku XIV wieku i miała być siedzibą królów Majorki, dwukrotnie w swojej historii pełniąc również funkcje obronne. Pomimo swojego pierwotnego przeznaczenia, zamek bardzo rzadko gościł przedstawicieli rodzin królewskich. Od XVIII do XX wieku pełnił funkcję więzienia wojskowego, będąc również miejscem publicznych egzekucji. Przez krótki czas w XIX wieku część pałacu została tymczasowo przekształcona w fabrykę pieniędzy na Majorce.

Muzeum Joan Miro (Fundacio Joan Miro)

Joan Miro jeden z najbardziej uznanych współczesnych artystów hiszpańskich, szczególnie na Majorce, gdyż spędził tu i tworzył prawie 30 lat. Jego dzieła interpretuje się jako przynależące do surrealizmu. Na styl Miro składają się żywe kolory połączone z uproszczonymi formami, kojarzącymi się z rysunkami małego dziecka.

Na przedmieściach Palmy znajduje się jego dom, pracownie i muzeum, do których można dojechać autobusem miejskim linii 4 lub 47. Fundacja Joan Miro ma zachęcać młodych artystów do eksperymentowania ze sztuką współczesną. Oprócz przestrzeni prezentującej prace Miro część powierzchni przeznaczone jest na promowanie bezkompromisowych młodych twórców.

Muzeum poświęcone twórczości Joan Miro składa się z budynku głównego, w którym prezentowanych jest 6000 dzieł artysty w tym obrazów, rzeźb oraz biblioteki, audytorium, ogrodu rzeźb i dwóch pracowni artysty.

Fundacja Bartolome March Severa

Fundację założył w 1975 roku Bartolome March Servera. Bartolome March był postacią kosmopolityczną, która wykorzystywała swoje podróże, aby rozwinąć w sobie wielką miłość do sztuki. Rodzice, wspierali jego wrażliwość artystyczną i zaangażowanie w kolekcjonerstwo. Opierając się na rodzinie, stał się wybitnym kolekcjonerem dzieł sztuki, a przede wszystkim wytrawnym bibliofilem.

Przed pałacem znajduje się kolekcja rzeźby nowoczesnej, która z jednej strony odzwierciedla określony gust kolekcjonerski, a z drugiej strony ważniejsze trendy które naznaczyły historię rzeźby w XX wieku.

Na parterze wystawiona jest Szopka Neapolitańska, w której można zobaczyć ponad 2000 bardzo realistycznych figurek pochodzących z XVIII wieku. Bartolome March przez kilkanaście lat skupował prywatnie i na aukcjach różne figurki, tworząc w ten sposób największą kolekcję postaci Szopki Neapolitańskiej.

Na piętrze pomieszczenia mieszkalne, a wśród nich pokój muzyczny zaprojektowany na potrzeby często improwizowanych koncertów dla rodziny i znajomych. Spektakularne jest malowidło ścienne, które imituje ciężkie kotary w odcieniach złotych i srebrnych.

Gran Hotel Palma Caixa Forum

Budynek byłego hotelu Gran w Palmie jest autorstwa Luisa Domenecha i Montanera jednego z bardziej znanych przedstawicieli katalońskiej architektury secesyjnej. Fundacja Caixa Forum, która mieści się w Gran Hotelu stworzyła przestrzeń wielofunkcyjną do prowadzenia działalności kulturalnej, takiej jak koncerty, zajęcia edukacyjne, wykłady, wystawy oraz konferencje, a przede wszystkim jest to miejsce do spotkań kulturalnych w centrum miasta.

Podczas mojej wizyty były dwie wystawy. Jedna o historii i rodzajach tatuażu w zależności od kultury i miejsca na kuli ziemskiej. Druga wystawa majorakańskiego malarza Hermen Anglada-Camarasa specjalizującego się w przenoszeniu na płótno kompozycji kwiatowych. Po wyjściu z wystawy dzieci mogą skopiować różne kwiaty, następnie zeskanować i obejrzeć na telebimie.

Muzeum Sztuki Współczesnej Es Baluard Museu d`Art Contemporani de Palma

Duże, bardzo nowoczesne muzeum, niestety bardzo puste. Na piętrze udostępniona tylko jedna sala z wystawioną instalacja „Tractor Buddy”, w której artystka Bel Fullany stara się zaobserwować jak ironia, humor, pastisz, sztuczność, teatralność i przesada wyrażają się w modzie. Na parterze kilka instalacji i to wszystko. Ogromne powierzchnie zupełnie nie wykorzystane.

El Pueblo Espanol

Założeniem skansenu architektury, którego budowę rozpoczęto w 1965 roku, a uroczyste otwarcie odbyło się dwa lata później, było stworzenie nowej atrakcji turystycznej na Majorce

Muzeum zajmuje łączną powierzchnię około 6000 m², na której znajdują się różne budynki, place i ulice reprezentatywne dla różnych hiszpańskich miast i są odtworzone w skali. Teren obejmuje 18 zespołów budynków, 15 ulic i 12 placów, co daje w sumie 72 przykłady hiszpańskiej architektury, wszystkie zbudowane z dużą precyzją i z materiałów pochodzących z odpowiednich regionów.

La Misericordia

Budynek, w którym mieści się obecnie Centrum Kulturalne w Palmie w siedemnastym wieku należał do fundacji charytatywnej La Misericordia, która prowadziła dom dla najuboższych. Sam budynek jeszcze w XIX wieku, będąc na końcu miasta, dochodził do bramy cmentarza na którym chowane były osoby biedne bez środków do życia. Obecnie za budynkiem zaczynają się nowe osiedla mieszkaniowe i wysokie biurowce. Od 1977 roku La Mizeracordia jest własnością miasta i mieszczą się tu Biblioteka Kultury Rzemieślniczej oraz Biblioteka Lluis Alemany która specjalizuje się w tematyce związanej z historią, sztuką, zwyczajami, kartografią, religią, nauką oraz etnografią Balearów. Zawiera około 7 000 monografii, ponad 2 000 czasopism, prawie 12 000 broszur, ponad 3 000 egzemplarzy materiałów graficznych – rycin, litografii i drzeworytów, około 10 000 pocztówek i fotografii oraz ciekawy zbiór rękopisów, wśród których wyróżnia się Archiwum Aptekarskie. Mieści się tu także Archiwum Obrazu i Dźwięku Majorki. W małej kaplicy odbywają się wystawy czasowe, a w ogrodzie prezentowane są rzeźby.