RUMUNIA Bukareszt i duch Nicolae Ceausescu

marzec 2023 r.

Nicolae Ceausescu – rumuński polityk i działacz komunistyczny. Był przywódca państwa przez prawie 25 lat, sprawując władzę dyktatorską. Uwielbiał przepych i luksus, ale przede wszystkim w swoim otoczeniu. Jego żona Elena wprawdzie ukończyła trzy klasy szkoły podstawowej, ale jako żona wodza poczuła ogromną atencję do chemii i mówiono o niej „naukowiec światowej sławy”. Inni naukowcy, żeby nie narażać swojej przyszłości naukowej dopisywali nazwisko Eleny jako współautora. Nawet jedna z książek jej autorstwa Stereospecyficzna polimeryzacja izoprenu została przetłumaczona na język polski.  Miała też ogromny wpływ na politykę Rumunii. Małżonkowie Ceausescu swoimi rządami doprowadzili do zubożenia i zastraszenia społeczeństwa. Oboje schwytani podczas ucieczki z Bukaresztu w trakcie rewolucji antyrządowej w 1989 roku, po improwizowanym procesie, który trwał nie całą godzinę, zostali rozstrzelani.

Pomimo ogromnej krzywdy jakiej doświadczyło społeczeństwo rumuńskie przez ponad 20 lat, to z obecnych badan wynika, że ponad 60% Rumunów wyraża pozytywny stosunek do byłego przywódcy kraju.

Będąc w Bukareszcie można zobaczyć i zwiedzić kilka miejsc bezpośrednio związanych czasami władzy Ceausescu, w których gdzieś tam krąży jeszcze duch dyktatora i jego żony Eleny.

Rezydencja Ceausescu (Pałac wiosny)

Dom przy ulicy Primaverii (wiosny) przez prawie 25 lat stanowił luksusowe mieszkanie dla rodziny Ceausescu. Rezydencja, w budowę której zaangażowanych było wielu uznanych architektów oraz projektantów wnętrz powstała w połowie lat 60-tych ubiegłego wieku. Pomieszczenia usytuowane są na parterze i piętrze, a każdy poziom ma około 450 m2.

Ceausescu uwielbiał pawie i obecnie w ogrodzie otaczającym rezydencje mieszka 40 pawi, które donośnym krzykiem zaznaczają swoją obecność.

Wejście i zwiedzanie rezydencji jest możliwe tylko z przewodnikiem w grupach o wyznaczonej godzinie. Ponieważ chętnych jest wielu, bilety trzeba kupić z sporym wyprzedzeniem. Kupiłam bilety bezpośrednio na stronie https://casaceausescu.ro/. Kupując na tej stronie trzeba uzbroić się cierpliwością, ponieważ nie za każdym razem się otwiera sprzedaż biletów. A jak już kupiłam to nie otwierał się dostęp do biletów. W kasie biletowej okazałam potwierdzenie przelewu i zostałam dołączona do grupy zwiedzających. Bilety w ten sposób kupione były o połowę tańsze od tych które są sprzedawane przez różne firmy oferujące bilety wstępu z przewodnikiem.

Parter spełniał funkcje reprezentacyjną i wypoczynkową, był tu również apartament najstarszego syna, Valantaina. Pokoje wyposażone są w eleganckie stylowe meble, kryształowe żyrandole, weneckie lustra, rzeźby oraz imponującą kolekcję obrazów. Podłogi zdobią dywany, dwa z nich (jedwabne, ręcznie tkane) były prezentem od szacha Iranu. Do ozdobienia ścian, wykonania stolarki drzwiowej i okiennej oprócz rodzimych gatunków sprowadzano również egzotyczne drewno z Afryki.

Pierwsze piętro to apartamenty Nicolae i Eleny oraz ich dzieci Zoji i Nicku. Każde z nich miało swój apartament składający się z sypialni, pokoju dziennego, łazienki i garderoby. W każdym pokoju w podwójnych oknach znajduje się przestrzeń na fontannę i mały ogród botaniczny. Wszystkie pokoje mają wyjście na przestronne tarasy okalające rezydencję. Miejscem łączącym wszystkie apartamenty jest przestronny hall przy schodach.

Na piętrze znajduje się również słynna złota łazienka ze złotymi kranami, która rozpalała emocje tłumu po obaleniu Ceausescu. Sufit i ściany częściowo były wyłożone złotą mozaiką, armatura też w złotym kolorze, ale ile złota w tym złocie było na prawdę, tego nie było mi dane sprawdzić.

Osobnych kilka pomieszczeń to przymierzalnia i ogromna garderoba Eleny Ceausescu. W szafach miała między innymi kilkadziesiąt futer. Duży sejf przeznaczony był na przechowywanie cennej biżuterii. Niektóre komplety: buty, torebka i pasek były przechowywane w specjalnych pudełkach wyłożonych atłasem. Do kompleksu należało też niewielkie pomieszczenie krawieckie, w którym na bieżąco można było dokonywać poprawek garderoby.

Miejscem wypoczynku i relaksu na piętrze był ogród zimowy, który wygląda jak dżungla. Jedna ze ścian ozdobiona jest mozaiką przedstawiającą cztery pory roku, a poniżej mozaiki jest niewielki basenik na złote rybki.

Strefa SPA to centrum odnowy biologicznej z sauną, pomieszczeniami do masarzu, naświetlań i krioterapii.

W skład kompleksu SPA wchodzi duży podświetlany basen, którego ściany wokół ozdobione są bardzo barwną mozaiką. Wykonanie mozaiki trwało dwa lata, ale efekt jest oszałamiający.

W do stałych mieszkańców rezydencji należał również labrador Corbu. Kiedy Ceausescu chciał pobawić się ze swoim pupilem, pies był przewożony samochodem w obstawie motocyklistów do Pałacu Parlamentu, a następnie odwożony do rezydencji. Ambasador Rumunii w Wielkiej Brytanii raz w tygodniu przesyłał pocztą dyplomatyczną ulubione ciasteczka dla Corbu. Jakby tego było mało, labrador otrzymał stopień pułkownika armii rumuńskiej.

W czasie sprawowania władzy przez Nicolae Ceausescu w rezydencji bywali wielcy tego świata, których żona dyktatora podejmowała w ogrodzie lub w salonach.

Współcześnie rezydencja Ceausescu, oprócz zwiedzania oferuje wynajęcie pomieszczeń na eventy, konferencje, szkolenia, prywatne przyjęcia, koktajle lub niezapomniane kolacje w salonie.

Pałac Parlamentu

Niezwykle kontrowersyjna budowla, początkowa nazywana Dom Ludowy, która nadal wzbudza wiele emocji. To prawdziwy przerost formy nad treścią i objaw manii wielkości dyktatorów niewielkiego wzrostu. Ceausescu miał 162 cm wzrostu, starał sobie dodawać centymetrów chodząc w butach na wysokich podeszwach.

Z inicjatywą budowy nowego centrum administracyjno-politycznego Ceausescu wystąpił w 1977 roku. W prace nad projektem było zaangażowanych 700 architektów. Aby wybudować tak ogromny budynek trzeba było wyburzyć całą dzielnicę Uranus ze starymi, charakterystycznymi dla architektury rumuńskiej domami. Ta część miasta była zamieszkana przez średnią klasę społeczną, ale była również ośrodkiem bukaresztańskiej bohemy i nazywana „małym Paryżem”. Do wyburzenia poszło również 20 cerkwi, stadion, hala targowa, a swoje domy straciło 40 tysięcy mieszkańców, którzy musieli wyprowadzić się na obrzeża miasta w ciągu zaledwie kilku dni.

Pałac Parlamentu razem z otaczającym terenem zieleni zajmuje powierzchnię około 33 hektarów i jest to drugi po Pentagonie największy budynek administracyjny świata. W księdze rekordów Guinnessa wpisany jest jeszcze jako najwyższy koszt budowy oraz największą liczbę pokoi – 1100.

W pracach budowlanych było zatrudnionych około 20 tysięcy robotników (głównie poborowych żołnierzy). Wszystkie materiały użyte do budowy pochodziły z Rumunii. Marmury pochodzą z Siedmiogrodu i zużyto ich 1 milion m3. Do wykonania 480 żyrandoli zużyto 3500 ton kryształu, największy waży 2,5 tony. Podłogi pokrywa 200 tysięcy m2 dywanów, z czego największy ma 300 m2. Ściany wyłożone są najlepszymi gatunkami drewna.  Prawdziwy pomnik pychy. Pałac ma 12 poziomów nad ziemią i 9 poziomów pod ziemią.

Wszystkie prace projektowe musiały być konsultowane z Eleną i Nicolae Ceausescu. Jednak problem polegał na tym, że żadne z nich nie umiało czytać planów i rysunków technicznych, więc przygotowywano dla nich modele fragmentów zabudowy w skali 1:1000. Oboje nadzorowali prace wykończeniowe czasami zlecając położenie marmurów, tam gdzie właśnie położono parkiet, albo na odwrót, zmianę położonej już boazerii na inny odcień lub wymianę schodów wejściowych ze zbyt różowego odcienia marmuru. Trudno się dziwić, że koszty tej inwestycji przerosły wszelkie oczekiwania.

Po obaleniu dyktatu Ceausescu w 1989 roku było wielu takich, którzy uważali że należy zatrzeć wszelkie ślady komunizmu i wyburzyć ten pomnik ludzkiej krzywdy. Z czasem emocje opadły i uznano, że należy on do tych, którzy tyle wycierpieli, ponieśli straty i uczestniczyli w jego budowie. Budowę ukończono w 1997 roku (osiem lat po śmierci małżeństwa Ceausescu), choć widać, że nadal prowadzone są prace budowlane i wykończeniowe.  Od 1994 roku jest siedzibą parlamentu Izby Niższej i Izby Wyższej i zmienił nazwę na Pałac Parlamentu. Mało tego budowla jest wizytówką Bukaresztu i atrakcją turystyczną, której żaden turysta nie może ominąć.

Sala Palatului (Palace Hall)

Na tyłach Pałacu Królewskiego w 1960 roku został wybudowany kompleks budynków mieszkalnych, w tym sala koncertowa (Palatului). W latach 1965-1989 roku w Sali tej oprócz koncertów odbywały się zjazdy Partii Komunistycznej oraz posiedzenia parlamentarne.

Budynek Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Rumunii

Gmach byłego Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Rumunii znajduje się przy ulicy Viktorii (calea Victoriei) po przeciwnej stronie od Pałacu Królewskiego. Balkon w tym budynku  odegrał ważną rolę w ostatnim akcie dyktatury Ceausescu. W grudniu 1989 roku w całej Rumunii wystąpiły poważne niepokoje społeczne. 21 grudnia zorganizowano wiec poparcia dla aktualnej władzy, na który sprowadzono 80-cio tysięczny tłum. Ceausescu podczas przemówienia obiecywał kolejne podwyżki pensji, ale zebrani nie chcieli go słuchać. Tłum skandował, gwizdał, buczał i nie wierzył w kolejne obietnice. Po chwili zlekceważony dyktator został wyprowadzony z balkonu przez ochroniarzy. W tym momencie  zaczęła się ucieczka i ostatnie trzy dni życia małżeństwa Ceausescu, zanim zostali rozstrzelani. Historia jednak potrafi być przewrotna. Trójka dzieci Nicolae i Eleny Ceausescu przez wiele lat procesowało się z rządem Rumunii o odzyskanie zarekwirowanego majątku. Obecnie żyje tylko najstarszy syn Valantain, który odzyskał prawa do kilku rezydencji oraz licznych dzieł sztuki.

Dziękuję, że jesteś ze mną :). Mam nadzieję, że zainteresował Cię mój wpis.

Czy chcesz zadać jakieś pytanie? Może napisać coś miłego? A może masz jakieś uwagi do tekstu ?

Śmiało, poniżej możesz to zrobić!

Jeśli podobał Ci się ten wpis, możesz udostępnić go znajomym. 

Dziękuję

Ola

Zapraszam do polubienia mojej strony na Facebooku oraz Instagramie, dzięki którym możecie być na bieżąco z moimi wpisami z kolejnych podróży.

www.facebook.com/seniorturysta1

 seniorturysta.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *